Το τι διαπραγμάτευση έγινε αυτές τις μέρες θα φανεί από το τελικό αποτέλεσμα της συμφωνίας. Και όταν υπάρξει υπεύθυνη, με χαρτιά ενημέρωση για το τι ζητήθηκε και τι απορρίφθηκε. Έως τότε αναγκαστικά και εύλογα κανείς είναι δύσπιστος - υπάρχει το παρελθόν.
Και το παρελθόν μάς λέει ότι με τα ωραία λόγια οι επικεφαλής της διαχείρισης του πελατειακού δικομματικού κράτους έκρυβαν την αλήθεια. Ότι δεν μπορούσαν να στηρίξουν τη συνέχιση του μοντέλου αυτού παρά με τον συνεχώς διογκούμενο δανεισμό.
Το παρόν αυτό ακριβώς μας επιβεβαιώνει: είτε υπογράψουν είτε όχι τους όρους των κρατών-δανειστών, είναι ανίκανοι να στηρίξουν αυτό που οι ίδιοι είχαν “καμάρι”. Μια οικονομία που δεν μπορεί να κρατήσει το βιοτικό επίπεδο των πολιτών με βάση την παραγωγική της δραστηριότητα και την εξαγωγική της προσπάθεια, κράτος ημέτερων, σπαταλών και θέσεων, που δεν μπορεί να στηριχθεί στα έσοδά του, που βουλιάζουν κάτω από το βαρύ φορτίο της νόμιμης και παράνομης φοροδιαφυγής.
Ας μην μας παρασύρουν οι απολογητές του πελατειακού κράτους, που επιχειρούν να γλυτώσουν την κατακραυγή ταυτίζοντας τα έργα τους με τα συμφέροντα της κοινωνίας.
Που με κάπως περίεργες και ασαφείς “κόκκινες γραμμές” το μόνο που κάνουν είναι να επιχειρούν τη δικαίωση των πράξεων και των παραλείψεών τους.
Το βέβαιο είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί παρά να κάνει στροφή. Εγκαταλείποντας την αυταπάτη της ασφάλειας του “παράδεισου” της τουριστικής αυλής της Ευρώπης. Και να στραφεί αποφασιστικά, συντονισμένα, στα σταθερά συγκριτικά της πλεονεκτήματα: τη νεολαία της, το μορφωτικό της μέλλον, την προετοιμασία της για τον κόσμο της μεγάλης κινητικότητας των πολλών δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Αυτό το πλεονέκτημα ξεπερνά τους συνηθισμένους τομείς της οικονομίας - αφορά και τις επιστήμες και τη γεωργία και τον τουρισμό, και την ηλεκτρονική τεχνολογία. Δεν υπάρχει διέξοδος με τις επιλογές του παρελθόντος, με την τεχνητή συντήρηση του μοντέλου της καταστροφής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου