Mας κάθισαν για τα καλά στο «σβέρκο»...
Τώρα διαπιστώνουν οι υπεύθυνοι της υπερ-κυβέρνησης ότι τα τρία χρόνια «στήριξης» είναι ανεπαρκή. Γι’ αυτό και σχεδιάζουν να παρατείνουν την πατρωνία τους επ’ αόριστον… Τώρα, λοιπόν, το «πλάνο» επεκτείνεται στα δέκα χρόνια, κι έχει ο Θεός… Νυν και αεί και εις τους αιώνας…
Δεν είναι βέβαια στραβός ο γιαλός… Το προκρούστειο μοντέλο που επεβλήθη στο «πειραματόζωο η Ελλάς» οδηγεί στην καταστροφή. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το έλλειμμα, οδηγεί σε αλματώδη αύξηση του χρέους, βυθίζει τη χώρα σε παρατεταμένη ύφεση και οδηγεί την κοινωνία σε απόγνωση. Διαμορφώνεται ένα, στρατηγικού χαρακτήρα, αδιέξοδο. Η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει Γερμανία με την πλήρη επικράτηση του νεοφιλελεύθερου προτύπου της αγοράς. Ούτε, βέβαια, να βρει τη χαμένη της ανταγωνιστικότητα. Μόνο με την είσοδό της στο ευρώ η χώρα απώλεσε αυτόματα το 25% της ανταγωνιστικότητάς της, κατά δήλωση του κ. Γιούνκερ, ενώ η απώλεια του εθνικού και κοινωνικού πλούτου που επήλθε με την κλοπή του Χρηματιστηρίου –μετριοπαθώς αφαιρέθηκαν περίπου 30 τρις δραχμές– και τα ασύλληπτου ύψους έξοδα για τους Ολυμπιακούς έθεσαν την ταφόπλακα της οικονομικής και παραγωγικής μας δομής. Ο Κώστας Καραμανλής, με την αβελτηρία και την ανικανότητά του, ετέλεσε απλώς το «τρισάγιο»…
Απαιτείται συνεπώς μια εντελώς διαφορετική στρατηγική, ένας άλλος τρόπος σύλληψης και ανάλυσης της ελληνικής πραγματικότητας για να αντιμετωπίσουμε την κρίση. Ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός πρέπει να αντικατασταθεί από μια ρεαλιστική ανάλυση και ένα σχεδιασμό που θα συντονίσει τις παραγωγικές δυνάμεις του τόπου, δημόσιες και ιδιωτικές, σε συγκεκριμένους επενδυτικούς και παραγωγικούς στόχους. Ένα σχεδιασμό που θα αξιοποιήσει τις δημιουργικές δυνάμεις, τον πνευματικό πλούτο, τις νέες τεχνολογίες, την έρευνα σε στοχευμένες επενδυτικές στρατηγικές, με βάση τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα.
Τι θα γίνει με τη μεταποίηση που σβήνει; Με τον τουρισμό που έχει αφεθεί στην τύχη του; Τη γεωργική οικονομία που βλέπει το τέλος της να πλησιάζει; Πώς θα εκμεταλλευτούμε τις νέες ενεργειακές δομές, ώστε να μην καταλήξει η περίφημη «πράσινη ανάπτυξη» και τα φωτοβολταϊκά σε μια νέα «εθνική κομπίνα» στα χέρια κάποιων επιτηδείων;
Το νεοφιλελεύθερο πρότυπο του Μνημονίου αντιμετωπίζει το θέμα της ανάπτυξης από την οπτική ενός νεοαποικιακού καθεστώτος. Ασυδοσία και φοροαπαλλαγές των επενδυτών, καταστροφή του περιβάλλοντος, ληστρικές συμβάσεις και, κατεξοχήν, πλήρης υποβάθμιση του κόστους εργασίας και των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων.
Μια απλή ματιά στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως θα μας πείσει ότι οι μειώσεις μισθών και συντάξεων, οι φόροι, η μείωση των δημοσίων επενδύσεων θα συνεχιστούν και θα ενταθούν τα αμέσως επόμενα χρόνια. Ακολουθούμε μια τροχιά αυτοκαταστροφής χωρίς διέξοδο. Τώρα είναι που ταξιδεύουμε με τον «Τιτανικό». Με πηδαλιούχο την τρόι κα και το ΔΝΤ, με πορεία πλεύσης το Μνημόνιο και «υπαξιωματικούς του καταστρώματος» τον πρωθυπουργό και τους συντονιστές του. Μια πορεία που οδηγεί νομοτελεια κά στην αποδιάρθρωση της παραγωγικής δομής, στην κατάλυση των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, στη διάλυση της κοινωνίας.
Εάν αυτή την κρίσιμη, ιστορική στιγμή, η ΠΟΛΙΤΙΚΗ μπορεί πράγματι να διαδραματίσει έναν εθνικό και κοινωνικό ρόλο επιβάλλεται να αλλάξει άμεσα την πορεία της αυτοκαταστροφής και να εγκαταλείψει το ταχύτερο το «σκάφος» του Μνημονίου και των πατρώνων μας. Ως λαός διαθέτουμε και τη βούληση και τις ηθικές και πνευματικές δυνάμεις για να απορρίψουμε τη μοιρολατρία της αυτοκαταστροφής και να χαράξουμε οι ίδιοι την πορεία μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου