Επισημαίνουμε σταθερά τις τελευταίες ημέρες ότι το «νέο πρόγραμμα» που θέλει να επιβάλει η Γερμανία στην Ελλάδα, για να μας δώσει το «δάνειο» και το «κούρεμα», ξεπερνάει τις αντοχές της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος, φθαρμένου μεν, αλλά αναγκαίου προς το παρόν, για να προχωρήσει οποιοδήποτε ευρωπαϊκό σχέδιο για την Ελλάδα.
Ουσιαστικά πυροδοτούν μια ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη και διαλύουν άτακτα το κυρίαρχο κομματικό σύστημα, που είχε αναλάβει τη διεκπεραίωση του «σχεδίου».
Εχουμε γράψει επανειλημμένως ότι το «σχέδιο» αυτό «δεν βγαίνει». Δεν μπορεί να υλοποιηθεί, γιατί το «μέγεθος» της δημοσιονομικής προσαρμογής, ο «τρόπος» και οι «χρόνοι» είναι εκτός πραγματικότητας, αλλά και είναι περαιτέρω καταστροφικό για την οικονομία. Η ύφεση και η ανεργία που θα προκληθούν θα οδηγήσουν σε ανεξέλεγκτες κοινωνικοοικονομικές καταστάσεις.
Το συνολικό «πακέτο σωτηρίας» δεν βγαίνει για ακόμη έναν επιπρόσθετο λόγο. Με το σχεδιαζόμενο (στα χαρτιά ακόμα) PSI, το χρέος της χώρας το 2020 θα είναι εκτός στόχου (120%), με πρόβλεψη το 136% του ΑΕΠ...
Αυτό σημαίνει πρόσθετο δάνειο ή ακόμα μεγαλύτερο «κούρεμα», σ' ένα πλαίσιο που η ελληνική οικονομία θα μαστίζεται από ύφεση και ανεργία, ενώ η «καραμέλα» της ανταγωνιστικότητας θα «λιώνει στο στόμα» της πραγματικής οικονομίας.
Οι Γερμανοί το «παρατράβηξαν το σχοινί». Και το δίλημμα «ή κάνετε ό,τι σας λέμε ή βγαίνετε εκτός ευρώ» μετατρέπεται, μέσα από τις αντιδράσεις της ελληνικής κοινωνίας και τη διάλυση του πολιτικού συστήματος, στο δίλημμα «ή σώζετε την Ελλάδα με όρους που μπορεί να αντέξει ή πυροδοτείτε μια διεθνή και ευρωπαϊκή οικονομική κρίση με ανεξέλεγκτες επιπτώσεις».
Έχω την εντύπωση πως η κ. Μέρκελ, ο κ. Σαρκοζί και ο κ. Ομπάμα θα το σκεφτούν πάρα πολύ καλά...
Η ελληνική αδυναμία, προ μιας κατάρρευσης, μετατρέπεται σε επιχείρημα για μια σοβαρή επανατοποθέτηση με τους εταίρους-δανειστές μας, κάτι που μόνο με την κατάρρευσή του το πολιτικό σύστημα... καταφέρνει!
Αρκεί να το αντιληφθεί και την ύστατη ώρα... Εκτός αν περιμένει πάλι τη Γερμανία!
Η εσωκομματική και πολιτική αναταραχή συνδέεται με τη σταδιακή κατάρρευση του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος (ανικανότητα, αναξιοπιστία, ευθύνες) και τη μεγάλη κοινωνική αντίδραση σ' ένα ακραίο «μοντέλο» οικονομικής και κοινωνικής προσαρμογής, που δοκιμάζεται στην Ελλάδα και δεν έχει καμία σχέση με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, αν και προορίζεται για ευρύτερη χρήση...
Είναι το κοινωνικοοικονομικό συμπλήρωμα του γερμανικού «δημοσιονομικού κανόνα».
Σε λίγο θα αντιδράσει όλη η Ευρώπη. Ακόμα και συντηρητικές ευρωπαϊκές δυνάμεις θα αρνηθούν αυτήν την «εξέλιξη».
Μια άλλη πλευρά της αναταραχής του κυρίαρχου κομματικού συστήματος είναι ότι η κρίση περιορίζει τις συνηθισμένες, σε ομαλές περιόδους, πολυσυλλεκτικές πολιτικές τους, που επέτρεπαν τη συνύπαρξη ενός πολιτικού προσωπικού, που μπορούσε λ.χ. να ξεκινάει από τον κ. Μανώλη και να φθάνει στον κ. Μητσοτάκη. Αυτό δεν μπορεί να ισχύσει σήμερα. Εξ ου και οι «οριζόντιες γραμμές» και «πολιτικές ωσμώσεις» σ' ένα ευρύ πολιτικό φάσμα. Μετά τις εκλογές, όποτε γίνουν, το πολιτικό σύστημα της χώρας δεν θα είναι αυτό που ξέρουμε σήμερα. Θα ανασυγκροτηθεί αναγκαστικά σε άλλες βάσεις. Ηδη φαίνεται από τις έρευνες κοινής γνώμης.
Δεν πιστεύω ότι στη Γερμανία, την ΕΕ, την ΕΚΤ και στο ΔΝΤ πιστεύουν ότι το «σχέδιο» που προωθούν κάνει «βιώσιμη» την προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας. Οι ενδείξεις είναι πολλές.
Πρέπει οι εταίροι-δανειστές μας να αντιληφθούν το αδιέξοδο που έρχεται και θα κοστίσει ακριβά στην Ευρώπη. Και πρέπει, έστω και την τελευταία στιγμή, να υπάρξει ηγεσία που το καταλαβαίνει, το αντιμετωπίζει και δεν εκτελεί μόνο ένα αδιέξοδο σχέδιο. Μόνο έτσι θα αποφύγουμε τα χειρότερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου