Γράφει η Άννα
Επιτέλους έφτασε και η δεύτερη επίσκεψή μας στις 8/10. Αυτή τη φορά ακόμα περισσότερος κόσμος πρόθυμος να προβάλει τον τόπο του, μας περίμενε στο ξενοδοχείο-καφετέρια Αστέρια στην είσοδο του χωριού.
Αφού συστηθήκαμε με τον καινούργιο κόσμο που δεν είχαμε γνωρίσει καθήσαμε να πιούμε τον πρωινό μας καφέ και να φάμε τις ζεστές ντόπιες υπέροχες τυρόπιτες. Εκεί οργανώσαμε την επίσκεψή μας και ξεκινήσαμε αφού χωριστήκαμε σε ομάδες. Έπρεπε να χωριστούμε ώστε να μπούμε στα τζιπ-αγροτικά των εθελοντών και να ξεκινήσουμε.
Ξεκινήσαμε και η ομάδα μας μπήκε στο τζιπ που οδηγούσε ο κύριος Λαγός, ιδρυτής των blogs του Στειρίου όπως το http://sogal-stiri.blogspot.com, ο οποίος καθόλη τη διαδρομή μας εξιστορούσε την ιστορία του τόπου του με πολύ αγάπη. Ανεβαίνοντας μία καταπράσινη διαδρομή ανάμεσα στα έλατα σε ένα φιδίσιο δρόμο συναντούμε πολλά εκκλησάκια, πολλά ενδιαφέροντα σημεία, και φτάνουμε στο οροπέδιο του Αγίου Παντελεήμονα. Απίστευτο μέρος, ξέφωτο, στη μέση το εκκλησάκι με την καταπράσινη αυλή του. Εκεί μας μίλησε η Γιούλη για την ιστορία του σημείου, φωτογραφηθήκαμε γελάσαμε, μία υπέροχη γελαστή και ακούραστη παρέα.
Έξω από την εκκλησία η στέρνα - πηγάδι, μία από τις πολλές που διαθέτει η περιοχή.
Συνεχίζοντας να ανεβαίνουμε, συναντάμε πολλά πηγάδια, το χωριό με τα 50 πηγάδια. Βουνοκορφές καταπράσινες δεξιά και αριστερά, μας ακολουθούν 8 αυτοκίνητα τα οποία συμμετέχουν με αγάπη και πάθος για τον τόπο τους σε αυτό το οδοιπορικό. Οι ανθρωποί αυτοί με πολύ ζήλο θέλουν να μας μεταδώσουν όσο περισσότερα μπορούν για τον τόπο τους ώστε να το παρουσιάσουμε μέσα από τον φακό μας και από αυτό εδώ το άρθρο , ελπίζουμε το viotiashop να καταφέρει να σας μεταδώσει όσο καλύτερα το τι είδαμε, το τι μπορείτε να απολαύσετε ερχόμενοι σε αυτόν εδώ τον τόπο.
Προχωράμε και διακρίνουμε από ψηλά τα σπίτια του Στειρίου και του Διστόμου σαν μικρές κουκκιδούλες σε ένα χάρτη, στο βάθος ο Παρνασσός καμαρώνει και περιμένει τα πρώτα χιόνια του.
Επόμενος σταθμός η χαράδρα του Βερθιπό, ένα απότομο σημείο όπου πετούσαν στον πόλεμο τους αντάρτες. Ο Λουκάς πάει μπροστά ώστε να παρακινήσει την ομάδα μας να ανέβει και να ανοίξει το δρόμο. Αφού ανέβηκε με τον Βαγγέλη στο πιο ψηλό σημείο πήραν πλάνα από τη χαράδρα ώστε να τα μεταφέρουμε σε εσάς, και μίλησαν για την ιστορία.
Στη συνέχεια κατευθυνόμαστε στη βόρεια πλευρά του Ελικώνα. Συνεχίζεται το πράσινο τοπίο, αριστερά και δεξιά αγελάδες, απόδειξη της κτηνοτροφίας της περιοχής. Φτάνουμε στο ξέφωτο στη θέση Κουβέλι. Κατεβαίνει ξανά η ομάδα μας να τραβήξει την θέα που κόβει την ανάσα. Η Λιβαδειά απλώνεται μπροστά μας και γενικότερα ένας γεωγραφικός χάρτης στα πόδια μας.
Αρχίζοντας να κατεβαίνουμε περνάμε σύρραγες όπου επισκεφθήκαμε και μία, και φτάνουμε στο σημείο όπου φαίνεται το στολίδι μας ο Όσιος Λουκάς. Αν και είχε ομίχλη θα διακρίνεται στις φωτογραφίες αυτό το θαύμα της Ελλάδας. Λίγο πιο βαθιά διακρίνουμε το σημείο όπου την προηγούμενη εβδομάδα είχε βρεθεί η ομάδα μας, το φαράγγι της Κλεισούρας. Αυτοί οι άνθρωποι μας ταξίδεψαν από γη σε ουρανό και από ουρανό σε θάλασσα...
Έχουμε πάρει πλέον την κατηφόρα μέχρι που ο τελευταίος μας σταθμός από αυτή τη μεριά είναι ο χώρος της εκκλησίας του Αγίου Συμεών. Εδώ ξεκουραστήκαμε στα πλατάνια με την παχιά σκιά, την πέτρινη βρύση λίγο πιο δίπλα. Όλα τόσο πολύ γραφικά....
Ο Γιώργος μας έφερε γλυκά από το εργαστήριο, αυτά τα υπέροχα γλυκά "Τηγανίτες" όπου μόνο στο Στείρι μπορούμε να τα συναντήσουμε. Μετά από ένα διάλειμα αρκετά μεγάλο συνεχίσαμε για το πηγάδι με τα δύο στόματα. Εκεί μία μεγάλη συκιά καλύπτει το πηγάδι, όπου με υπομονή ο Δημήτρης Λαγός με τον Λουκά έκοψαν κάποια κλαδιά ώστε να μπορέσουμε να τραβήξουμε πλάνα για εσάς.
Προχωράμε, συναντάμε το σημείο όπου έγινε η μάχη του Στειρίου και στη συνέχεια πάμε στην καταβόθρα όπου αυτό το περίεργο φαινόμενο μας κατέπληξε. Μία μεγάλη τρύπα στη γη καταπίνει τα νερά... Στο βίντεο θα ακούσετε και την καταπληκτική ιστορία του σημείου.
Μετά από μία αρκετά μεγάλη διαδρομή ανεβαίνοντας το απέναντι βουνό άρχισε να φαίνεται ο κορινθιακός. Ο κόλπος της Αντίκυρας, τα Άσπρα Σπίτια, υπέροχο θέαμα.
Μετά από λίγο αντικρίσαμε και το εργοστάσιο να απλώνεται τεράστιο μπροστά μας. Κατεβαίνοντας φτάσαμε στην Ακρόπολη του Μεδεών όπου θαυμάσαμε και εκεί τα αρχαία. Κατεβήκαμε στην παραλία του Στειρίου και στο λιμάνακι το γραφικό. Η ώρα πήγε έξι, ώρα να γυρίσουμε στο χωριό όπου μας περιμένει η ταβέρνα με το υπέροχο κοντοσούβλι, η ώρα της ξεκούρασης και της ξενοιασιάς. Το Στείρι... ένα χωριό που έχει τα πάντα, βουνό, θάλασσα, ιστορία, υπέροχο κόσμο, μοναδικό φαγητό.
Αναναιώνοντας το ραντεβού μας για το επόμενο Σάββατο όπου θα κλείσουμε το οδοιπορικό μας με το χωριό....Ραντεβού λοιπόν σε μία εβδομάδα!!!
Απολαύστε τις ομορφιές του χωριού μας μέσα από τον φακό της Άννας, με φωτογραφίες από την καταπληκτική και άγρια ομορφιά της περιοχής του Στειρίου.
Απολαύστε τις ομορφιές του χωριού μας μέσα από τον φακό της Άννας, με φωτογραφίες από την καταπληκτική και άγρια ομορφιά της περιοχής του Στειρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου