Το κούρεμα και όλα τα παράγωγά του κυριαρχούν στις συζητήσεις όλων. Ποσοστά εμφανίζονται παντού. Στα κανάλια, στις εφημερίδες, σε ανθρώπινα πηγαδάκια.
Λες και υπάρχει το «κατάλληλο» ποσοστό κουρέματος του χρέους που αν μας το «προσφέρουν», ως δια μαγείας θα πάρουμε πίσω όσα μας έχουν ληστέψει.
Εδώ και δύο χρόνια, κάθε φορά που ψήφιζαν νέα μέτρα, το έκαναν, υποτίθεται, γιατί ήταν ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του χρέους. Ακόμη και για το τελευταίο πολυνομοσχέδιο-έκτρωμα που έβγαλε στους δρόμους εκατομμύρια πολιτών, το ίδιο ισχυρίστηκαν.
Τώρα βγαίνουν ένας-ένας πρωτοκλασάτοι υπουργοί, εν δυνάμει πρωθυπουργίσκοι, τηλεοπτικοί ρήτορες με θλιμμένο ύφος και φωνή που κλαίει, για να δηλώσουν, ντυμένοι την «ειλικρινή» τους όψη, πως το χρέος τελικά είναι ασυγκράτητο.
Φορώντας και λίγο άρωμα δημοκρατίας και υπευθυνότητας θα ζητήσουν, λέει, αυξημένη πλειοψηφία από την Βουλή, για τη νέα δανειακή σύμβαση που θα τους ανακοινώσουν τα μεγάλα αφεντικά όταν δεήσουν να αποφασίσουν.
Το ίδιο άρωμα ξέχασαν να το φορέσουν, όταν έφερναν στη Βουλή το μνημόνιο 1. Όχι πως θα άλλαζε τίποτα στις επιδιώξεις τους . Απλώς, είναι ενδεικτικό πως δεν κρατάνε πλέον ούτε τα προσχήματα.
«Ξεπούλημα, υπογραφές και ένα ταξί να φύγω», είναι η φράση που συμπυκνώνει την πρακτική της κυβέρνησης όλο αυτό το διάστημα.
Για να μπορέσει να καμφθεί η αντίσταση των πολιτών απαιτείται η τρομοκράτησή τους με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τομείς.
Τρομοκράτηση αστυνομική, τρομοκράτηση νομοθετική, τρομοκράτηση λεκτική, τρομοκράτηση διακαναλική με τους αντίστοιχους υπουργούς να συναγωνίζονται σε επίδειξη αυταρχισμού.
Ειδικοί και ειδήμονες, γνώστες και «καλά πληροφορημένοι», σπεύδουν να μας εξηγήσουν τι θα σημάνει για τους πολίτες κούρεμα κατά 60 ή κατά 50 τοις εκατό και πάει λέγοντας.
Κάνουν λες και απευθύνονται σε κούτσουρα που δεν έχουν ούτε κρίση, ούτε μνήμη, ούτε βούληση.
Συνεχίζουν να μας «σώζουν» σαν να μην πήραν χαμπάρι το προειδοποιητικό μήνυμα που τους έστειλαν οι πολίτες οργισμένοι και ενωμένοι, ακριβώς πριν από μια βδομάδα.
Αψηφούν τις διαθέσεις του κόσμου ισχυριζόμενοι πως κατανοούν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
Με γεμάτο στομάχι, καταθέσεις εκατομμυρίων, κινητή και ακίνητη περιουσία, και εξασφαλισμένες, για τους περισσότερους, θεσούλες και συνταξούλες προσπαθούν απεγνωσμένα να μας πείσουν πως ο χορτάτος καταλαβαίνει πολύ καλά τον πεινασμένο!
Εκφοβίζουν μαθητές και εκπαιδευτικούς με αναπλήρωση ωρών λόγω καταλήψεων, επιστρατεύουν εργαζόμενους, κάνοντας τάχα πως νοιάζονται για τη δημόσια παιδεία και υγεία όταν κλείνουν σχολεία, όταν αφήνουν τους μαθητές χωρίς βιβλία, χωρίς καθηγητές σε μαθήματα επιλογής που εξετάζονται και πανελλαδικά όπως αυτό του σχεδίου, όταν κλείνουν εντατικές και άλλες νοσοκομειακές μονάδες ακόμη και στο νοσοκομείο παίδων, όταν κλείνουν στέγες ανηλίκων και παιδιών που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, όταν ψεκάζουν τους διαδηλωτές με χημικά άκρως επικίνδυνα, κατά τους γιατρούς, για την υγεία τους.
Προετοιμάζουν το σερβίρισμα της ελεγχόμενης χρεοκοπίας ως διάσωση και θέλουν να πιστέψουμε πως τα ασφαλιστικά ταμεία, οι μισθοί και οι συντάξεις δεν θα έχουν, τάχα πρόβλημα ισχυριζόμενοι πως μας λένε την αλήθεια.
Μα, με τέτοιες «αλήθειες» εδώ και 40 χρόνια φτάσαμε στο σήμερα. Πίσω από κάθε δική τους «αλήθεια» κρυβόταν και ένα μεγάλο ψέμα που μας έφερνε όλο και πιο κοντά στην τελευταία διετία στην οποία πραγματοποιήθηκε σφαγή δικαιωμάτων και εισοδημάτων.
Όμως, αυτό που αποδεικνύεται με την κατάσταση που βιώνουμε, είναι η αναπόφευκτη χρεοκοπία του καπιταλιστικού συστήματος, ενός συστήματος που δεν μοιάζει με ζούγκλα γιατί είναι χειρότερο από αυτήν, χωρίς δικαιώματα για τους πολλούς, χωρίς αύριο για τους νέους, δίχως ελπίδα για όσους παράγουν πλούτο και αγαθά.
Αυτά που ενώνουν τους πολίτες είναι τα ίδια με αυτά που τους χωρίζουν από τους κρατούντες.
Οι πραγματικοί αντίπαλοί μας βρίσκονται, αντικειμενικά, απέναντί μας και όχι ανάμεσά μας. Και οι πραγματικοί μας αντίπαλοι επιβάλλεται να ηττηθούν και να φύγουν μακριά και για πάντα.
Για να μην πάνε χαμένες οι θυσίες τόσων και τόσων ανθρώπων αλλά και για να αποκτήσει νόημα το «ΟΧΙ» του λαού μας στου κατακτητές..
Ίδιοι ήταν οι κατακτητές και τότε και τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου