Λοιπόν, επειδή τα πράγματα πάνε πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι πολλοί «σχολιαστές» και «αρθογράφοι» νομίζουν, επειδή η πολιτική και οικονομική σφαίρα της Ευρώπης (για να μην ξεκινήσουμε από το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και την κρίση) αλλάζει με εκπληκτικούς ρυθμούς και επειδή πολύς κόσμος και εγώ προσωπικά βαρέθηκα να ακούω για το αν και πόσο φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα ή «οι Φωτόπουλοι» να πούμε κάποια πράγματα χωρίς να ψάχνουμε να βρούμε αιτίες και λύσεις για την κρίση σε νεφελίμ και «ελ»:
1. Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση ξεκίνησε χωρίς να φταίνε οι δημόσιο υπάλληλοι στην Ελλάδα.
2. Οι δημόσιοι υπάλληλοι στην Ελλάδα δεν αποφασίζουν και καθορίζουν για το πώς θα «βρεθούν χρήματα να πληρώσουμε το χρέος». Αυτό το κάνουν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μαζί με το ΔΝΤ και τους επιτελείς της Μέρκελ και της Ε.Ε. Και αν «αποτυγχάνει» να λύσει το πρόβλημα της κρίσης, πρέπει να είστε πολύ μα πολύ αφελείς, ή πολύ μα πολύ επικίνδυνοι για να συνεχίζετε να μιλάτε μεταξύ σας για τους δημοσίους υπαλλήλους ή τους «Φωτόπουλους». Και αν σας ταλαιπώρησε κάποιος δημόσιος υπάλληλος κάποτε για να βγάλετε ένα χαρτί σταματήστε να μας λέτε τον πόνο σας. Πηγαίντε να κάνετε γιόγκα.
3. Οι δημόσιοι υπάλληλοι γίνονται όλο και λιγότεροι μέρα με τη μέρα και αν τα καταφέρει το ΠΑΣΟΚ μαζί με το ΔΝΤ και τους εξοντώσουν όλους, θα είναι πολύ, πολύ λίγοι. Και αν εσείς που γράφετε ακόμα για τους δημοσίους υπαλλήλους έχετε τα φράγκα να πάτε αύριο στο ιδιωτικό νοσοκομείο ή στο ιδιωτικό σχολείο ή στο ιδιωτικό ασφαλιστικό ταμείο να ξέρετε ότι κάποια εκατομμύρια δεν θα μπορούν και δεν θα σας χαμογελούν ευχάριστα σε λίγο όταν τους μιλάτε ακόμα για δημοσίους υπαλλήλους και «φωτόπουλους».
4. Κάθε φορά που σπάει μια συλλογική σύμβαση στο δημόσιο ή μειώνεται ο μισθός ή απολύεται κάποιος (μπαίνει στην εφεδρεία και όλα τα σχετικά λογοπαίγνια που βρήκαμε στις μέρες μας αντί να πούμε απόλυση), στον ιδιωτικό τομέα γίνονται τα ίδια επί εκατό. Και επειδή οι «Φωτόπουλοι» έχουν αρχίσει και αυξάνονται και δεν κουβαλούν πάνω τους προβλήματα και γραφειοκρατίες του παρελθόντος, μιλάνε με κόσμο πολύ, πολύ περισσότερο απ’ ότι εσείς μπορείτε να φανταστείτε.
5. Η κρίση στην ευρωζώνη επίσης, δεν οφείλεται στους δημόσιους υπαλλήλους και στους «Φωτόπουλους» αλλιώς, έλεος πιστέψτε με, θα είχαν βρει τρόπο οι ΔΝΤ-Ε.Ε-ΠΑΣΟΚ να το λήξουν το ζήτημα και να μην «κινδυνεύουν» οι καημένες οι ευρωπαϊκές τράπεζες. Η κρίση στην ευρωζώνη είναι πρόβλημα συστημικό με την έννοια που το λέει ακόμα και ο Τρισέ (όχι κανάς λαϊκιστής μαρξιστής ή ό,τι άλλο ανακαλύπτετε μέσα στον πανικό σας εσείς οι «αρθρογράφοι» κι οι «σχολιαστές»). Και η κρίση αυτή έχει δώσει στις τράπεζες της Ευρώπης κι όχι μόνο, πολλές πολλές φορές τους τόκους από τα δάνεια τους πίσω και πολλά πολλά κεφάλαια που έρχονται από δημόσια περιουσία χωρών σε κρίση (από Αργεντινή, Ν.Α. Ασία και τώρα και Νότια Ευρώπη). Και η κρίση αυτή έχει φτάσει τους μισθούς των εργαζομένων στις χώρες της κρίσης σε επίπεδα που δεν μπορεί να ζήσει μια οικογένεια και όχι για να πάρει «τζιπ ο νεοέλληνας».
6. Λέγονται πολλά για την αδυναμία εφαρμογής των μέτρων και των αλλαγών που απαιτούνται για αυτόν τον τόπο και πολλά άλλα τέτοια πράγματα, που κάνουν μόνο για καθυστερημένους πλέον (αφού οι από κάτω καλά το έχουν καταλάβει ότι το σχέδιο απ’ την αρχή ήταν να τους τα πάρουν και να δουλεύουν για 12 ώρες και 500 ευρώ το μήνα) να δούμε και κανένα στοιχείο για να μην παλαβώσουμε εντελώς; Μια χαρά τα έχει καταφέρει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΔΝΤ. Το εργατικό κόστος έχει μειωθεί παραπάνω από κάθε άλλη χώρα στην ευρωζώνη και εξακολουθεί να πέφτει ραγδαία, οι άνεργοι αυξάνονται κατά χιλιάδες κάθε ημέρα, η ποιότητα ζωής και η δυνατότητα ενός ανθρώπου να ζει αξιπορεπώς (για να καταλάβετε και εσείς οι «αρθρογράφοι» τι σημαίνει αξιοπρέπεια ας πούμε τρία παραδείγματα δηλ. εργασία που να μην τον κάνει εντελώς φυτό τον εργαζόμενο λόγω 12ωρου, δημόσια υγεία για να μπορεί να κάνει εγχείρηση χωρίς να φοβάται ότι θα μείνει στον τόπο λόγω έλλειψης χρημάτων, δημόσια παιδεία για να μπορεί να ελπίζει ότι θα ανοίξει και λίγο τα μάτια του στον κόσμο), έχει πάψει να εξασφαλίζεται για εκατομμύρια κόσμου στην Ευρώπη και ραγδαία τώρα στην Ελλάδα.
7. Τα περί εθνικής κρίσης, τα περί λύσης κυβερνήσεων συνεργασίας, τα περί συναίνεσης και άλλα τέτοια λόγια του αέρα, για να μην πω τίποτα άλλο εδώ, να τα πείτε σε κανέναν που νομίζει ότι η κρίση οφείλεται στον «Έλληνα» ή στον «Δημόσιο» ή στον «Φωτόπουλο», δηλαδή σε κάποιον όμοιο σας που ψάχνει για λύση στο φεγγάρι. Οι από κάτω έχουν ξυπνήσει, έχουν καταλάβει το παιχνιδάκι όταν βλέπουν απλά τα νούμερα των κερδών των τραπεζών, τα νούμερα της ανεργίας, τα νούμερα των κερδών των ελλήνων εφοπλιστών και ελλήνων τραπεζιτών και ελλήνων ιδιοκτητών κατασκευαστικών εταιρειών και μεγάλων εργολαβών, κάθε Μπόμπολα, κάθε Αλαφούζου και κάθε δημοσιογράφου τους όπως οι Πρετεντέρηδες, Παπαχελάδες, Χατζηνικολάου και αστειότητες σαν την Τρέμη κ.ο.κ. Γι’ αυτό και τους τελευταίους μήνες και εβδομάδες οργανώνονται σε επιτροπές κατοίκων, σε λαϊκές συνελεύσεις και δεν αγανακτούν απλώς, κάνουν απεργίες και φτιάχνουν σωματεία συζητώντας και σταματώντας την «κατάθλιψη στο σπίτι», καταλαβαίνουν ότι η διαφορά δεν βρίσκεται ανάμεσα στα 700 και στα 1200 ευρώ, αλλά στη διαφορά ανάμεσα στους νεοφιλελεύθερους καπιταλιστές (μαζί με τους υπερασπιστές τους σαν τον Παπανδρέου, Καρατζαφέρηδες, Σαμαράδες, Μέρκελ κ.ο.κ) και τα εκατομμύρια εργαζομένων σε αυτή την περιοχή του κόσμου, καταλαβαίνουν ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να πέσει γιατί δεν μπορεί να εξασφαλίσει καμιά κοινωνική συναίνεση και ηρεμία και είναι έτοιμοι να την ρίξουν! Ναι καλά ακούσατε, είναι πολύ έτοιμοι να την ρίξουν γιατί ξέρουν απλά ότι θα την ρίξουν. Γιατί τρίζει το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Και αυτό φαίνεται σε κάθε δήλωση τους και σε κάθε μορφασμό τους στα κανάλια και στα δελτία των οκτώ.
8. Και όταν τη ρίξουν την κυβέρνηση υπάρχουν τρόποι που εκφράζονται ήδη από τα αριστερά κόμματα και νέες συλλογικότητες που κοιτούν στα αριστερά, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη, να «κυβερνηθεί» αυτός ο τόπος χωρίς να προκύπτει κανά «χάος». Γι’ αυτό όλο και περισσότερες χιλιάδες κόσμου λένε «Δεν Πληρώνω» συλλογικά και όχι ατομικά, γι’ αυτό και κάνουν καμπάνιες στο δρόμο να μιλήσουν και με άλλο κόσμο που ακόμη φοβάται ή δεν μπορεί να κατέβει κι αυτός στο δρόμο. Γι’ αυτό και το ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να πέσει και επειδή οι από κάτω το ξέρουν.
9. Και επειδή οι κινήσεις που έχουν απομείνει στην κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΔΝΤ για να αποφύγει την επέλαση των εργαζομένων είναι μετρημένες στα δάχτυλα μπορεί και του ενός χεριού (σαν αυτές που έκανε με την έκδοση των τιμολογίων από ιδιωτική εταιρεία ή την αποτυχημένη απόπειρα να σπάσει την απεργία των εργαζομένων στους Δήμους με το να δώσει εντολή σε ιδιωτικές εταιρείες να τα μαζέψει χωρίς να την αφήσουν οι από κάτω), ετοιμαστείτε για την ανατροπή των από πάνω εκεί που κάθεστε και γράφετε γιατί θα σας φανεί απότομη. Και μόλις γίνει αυτό θα τρέχετε να κρυφτείτε στα βουνά.
10. Και επειδή βαρέθηκαν να σας ακούνε και να σας διαβάζουν, και επειδή το ίδιο κάνουν και οι Ιταλοί που κατεβαίνουν άγρια στο δρόμο και λένε στον Μπερλουσκόνι να πάει από εκεί όπου ήρθε, το ίδιο και στην Ισπανία, το ίδιο και σε 81 χώρες σε όλο τον κόσμο σήμερα στο κάλεσμα για την Κατάληψη των Χρηματοπιστωτικών Ιδρυμάτων, το ίδιο και κυρίως στην Ελλάδα και δεν φοβούνται ούτε Μανδραβέληδες που τους κατηγορεί για «τζάμπα επαναστάτες» και άλλα τέτοια φαιδρά αστεία που θεωρούν τον κόσμο ηλίθιο εντελώς, και επειδή όταν κάτι παρόμοιο έκαναν στην Τυνησία, και στην Αίγυπτο, στη Λιβύη και σε όλη την Αραβία και οι από πάνω έπεσαν και οι από κάτω συνέχισαν να διεκδικούν παρά την επίθεση και την καταστολή, ήθελα να σας πω το εξής απλό:
Όλη η Ευρώπη ετοιμάζεται να αλλάξει σελίδα στην ιστορία της. Όλη. Όχι μόνο η Ελλάδα.
Όλη η Ευρώπη κοιτάει με αγωνία τις επόμενες δέκα ημέρες να δει κατά πόσο θα κατέβει ο κόσμος στην Ελλάδα και θα πει στους από πάνω: «Ξεχάστε το, δεν πληρώνουμε τίποτα άλλο και εσείς εκεί από πάνω θα πέσετε τώρα θέλετε δε θέλετε».
Επειδή και όλα τα εκατομμύρια εργαζομένων στην Ευρώπη ετοιμάζονται να κάνουν το ίδιο ντου ανά πάσα στιγμή γιατί ξέρουν τί τους περιμένει, αν η εξουσία στην Ελλάδα συνεχίσει να σφάζει τους εργαζόμενους της (και δε σφάζει την Ελλάδα όπως λένε αυτοί που φοβούνται τον εαυτό τους και το διπλανό τους. Δεν σφάζεται «η Ελλάδα» αλλά οι έλληνες και ξένοι εργαζόμενοι και μισθωτοί σε αυτή).
Επειδή η αστυνομία στην Ελλάδα είναι στρατός πόλης πλέον και όχι «αστυνομία» για «την ασφάλεια μας». Αλλά όσο στρατό και να έχεις, οι μάζες δεν καταλαβαίνουν τίποτα όταν το πάρουν απόφαση.
Επειδή εδώ και δύο χρόνια, οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα έχουν βγει και ξαναβγεί και θα συνεχίσουν να βγαίνουν όλο και πιο οργανωμένα, όλο και πιο μαζικά, όλο και πιο συλλογικά. Γιατί κατάλαβαν το παιχνιδάκι και είναι έτοιμοι να πάρουν συλλογικά την εξουσία με αριστερή ματιά.
Επειδή το σύμπλεγμα ΠΑΣΟΚ-ΔΝΤ-Μέρκελ-Σαμαράς-Ντόρα-Κατατζαφέρης έχει γίνει στα μάτια του κόσμου «Ένα και το αυτό» που θέλει απλά με τρόπους διάφορους να κάνουν τους πολλούς εργαζομένους και ανέργους στην Ελλάδα να ζουν σαν μίζεροι καημένοι εξοντωμένοι άνθρωποι.
Κι επειδή το καινούργιο στην ιστορία γεννιέται πάντα σε τέτοιες κρίσεις.
Χαρείτε λίγο ακόμη που η λέξη «καπιταλισμός» δεν έχει βρει ακόμη το αντίθετο της στις πλατείες του κόσμου. Αν και έχει αρχίσει να σιγοψιθυρίζεται και μην κάνετε ότι δεν το ξέρετε.
Αλλά να είστε σίγουροι ότι η αναδιανομή του πλούτου από τους λίγους προς τους πολλούς, και μάλιστα βίαιη όπως αυτή που κάνουν εδώ και δύο χρόνια στην Ελλάδα απ’ την αντίστροφη μεριά, θα γίνει. Θέλετε δεν θέλετε.
Καταλάβετέ το καλά, ότι ο καιρός που θα μπορείτε να γράφετε ό,τι θέλετε νομίζοντας πώς όλοι οι εργαζόμενοι είναι ηλίθιοι και δεν καταλαβαίνουν τί φταίει για την κρίση και πώς μπορεί να αλλάξει το παιχνίδι φτάνει οριακά στο τέλος του.
Οι επόμενοι μήνες είναι οι πιο κρίσιμοι μάλλον στην Ευρωπαική Ιστορία των τελευταίων δεκαετιών.
Οι από κάτω οργανωμένοι και συλλογικά πολιτικοποιημένοι ετοιμάζονται, αλλού σιγά σιγά και αλλού πιο γρήγορα όπως στην Ελλάδα, να γιορτάσουν όπως τα αδέρφια τους στη Β. Αφρική και τη Μέση Ανατολή την πτώση των καθεστώτων.
Και σταματήστε την τρομοκρατία ότι θα επικρατήσει χάος και τα παρόμοια. Χάος είναι αυτό που θα γίνει αν συνεχίσετε να γράφετε εσείς και σας ακούνε ακόμα κάποιοι που νομίζουν ότι φταίνε για την κρίση τα ελοχίμ και τα «ελ» ή λίγο καλύτερα «οι έλληνες», λίγοι δηλαδή, πολύ λίγοι. Χάος είναι αυτό που ζούνε οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια. Το χάος είστε εσείς.
Σκεφτείτε το καλά, διαβάστε τι γίνεται στον κόσμο, αποφασίστε αν θέλετε να συνδέσετε το όνομα σας με το χάος της μιζέριας και της φτώχιας. Η ιστορία είναι αμείλικτη και μαζί σας δεν θα αστειευτεί. Και αν τα έχετε όλα διαβάσει και απλά είστε αποφασισμένοι να πάτε με τη μεριά του σκοταδιού και του χάους των Παναδρέου-Μέρκελ-Σαμαρά-Καρατζαφέρη-Ντόρα-ΔΝΤ κτλ, τότε ετοιμαστείτε για «κατάθλιψη στο σπίτι» στην καλύτερη! Καλά σας ξυπνητούρια κύριοι «αρθρογράφοι» και «σχολιαστές».
Ο καινούργιος κόσμος μοιάζει να έρχεται πολύ σύντομα!
Κι εσείς θα γράφετε ακόμα για τον παλιό. Να δεις που κάποτε θα σας πάρουν για μ.....ες! Μόνο που όταν γίνει αυτό, σύντομα, πολύ σύντομα, η κατηγορία αυτή θα είναι κοπλιμέντο σε ότι θα σας επιφυλάσσουν οι εργαζόμενοι που θα είναι έξω από την πόρτα σας και θα καθορίζουν συλλογικά το τί και το πώς αυτής εδώ της ιστορίας.
Μια φιλική συμβουλή προς ανθρώπους αποφασισμένους να συνδυάσουν το όνομα τους με τις δικτατορίες που ετοιμάζουν τα οικονομικά κέντρα του κόσμου (ΔΝΤ, Σόρος, κτλ) μαζί με τους πολιτικούς εκφραστές τους (κόμματα τύπου ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, αστειότητες τύπου Ντόρας) αλλά είναι καταδικασμένα να αποτύχουν γιατί ποιός στρατός και ποιά αστυνομία θα τους ακολουθήσει σε αυτό όταν οι γονείς των αστυνομικών παίρνουν 200 ευρώ για σύνταξη και οι ίδιοι 700 ευρώ για να χτυπάνε τους συμπολίτες τους.
Αν κάποιος/α αναζητά κάποιες πιο εμπεριστατωμένες απόψεις πάνω στα ζητήματα που αναφέρονται στο παρόν σχόλιο με στοιχεία και αναλύσεις μπορεί ανά πάσα στιγμή να διαβάσει άρθρα σε πολλούς χώρους στο διαδίκτυο (ανάμεσα στους οποίους τα rednotebook.gr, sxliastesxwrissynora. parallhlografos.wordpress.com, wordpress.com, www.thepressproject.gr και άλλα πολλά που τα βρίσκετε αν πάτε στα προαναφερθέντα και δείτε αναδημοσιεύσεις από άλλους ιστότοπους). Το βασικό όμως για να καταλάβει τι γίνεται τελικά σε «αυτόν τον τόπο» είναι να αφήσει την κατάθλιψη του στο σπίτι και να πάει να βρει τους χιλιάδες κόσμου που οργανώνονται στις επιτροπές αγώνα, στις λαϊκές συνελεύσεις, στα σωματεία και στα συνδικάτα του. Εκεί οι αιτίες εξηγούνται και εκεί οι λύσεις αναζητούνται και χτίζονται μέρα με τη μέρα. Καλό ταξίδι στον υπέροχο αγώνα που ξεκινάει και έχει πολύ πολύ δρόμο μπροστά του. Αλλά όχι προς τη μιζέρια που μας παράγουν οι από πάνω. Μα προς την αξιοπρέπεια και το δικαίωμα σε μια μόρφωση που να αξίζει, σε μια υγεία που να θεωρείται δεδομένη και προς μια συλλογική παραγωγή της ζωής και κάθε στοιχείου που μας αφορά στον 21ο αιώνα. Και αυτή η πορεία, θέλουμε δεν θέλουμε, θέλετε δεν θέλετε, περιγράφεται από τις λέξεις σοσιαλισμός και τελικά κομμουνισμός. Όχι των αρχών του 20ου αιώνα. Αλλά αυτού που χτίζεται βήμα βήμα στις πλατείες, στα σωματεία και τους συλλογικούς αγώνες μαζί με πολιτικές συλλογικότητες που αξιώνουν μια αλλαγή για αυτόν τον κόσμο και όχι απλά μια αντίσταση. Αυτόν που αποκτά περιεχόμενο μέσα στην κρίση θανάτου του καπιταλισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου