- Ίσως θα πρέπει να ξανασυναντήσουμε τον Έλληνα που ξέρει να μάχεται (κι όχι να κάθεται). Τον Έλληνα που επερωτά (όλους).
- Ίσως θα πρέπει κάποια στιγμή τα κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα να αναγνωρίσουν και να δηλώσουν ρητά στους Ευρωπαίους ότι σ' αυτή την κατάσταση δεν φτάσαμε λόγω κακής διαχείρισης αδαών πολιτικών ή λόγω του χαοτικού πετάγματος της πεταλούδας, αλλά επειδή κάποιοι γνωστοί από τα δικά τους σπλάχνα έκλεψαν ή υπεξαίρεσαν τον δημόσιο πλούτο. Αυτοί είναι τα βαρίδια κι όχι ο ζορμπάδικος τρόπος ζωής μας.
- Ίσως θα πρέπει κάποια στιγμή να κατανοήσουν κάποιοι αναλυτές (ιδίως της αριστεράς) ότι η (πείσμων;) άρνηση του Α. Σαμαρά να ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο συνδέεται ευθέως με τη διάσταση του Δικομματισμού. Αντιλαμβάνεστε τι θα συνέβαινε αν "ενώνονταν" σ' αυτή τη φάση οι πολιτικά (και ποινικά;) υπόλογοι; Αντί για συναίνεση θα είχαμε πλήρη συγκάλυψη από τους μεν και αντί για δικομματική κυβέρνηση θα είχαμε πολυκομματική διάσπαση και νέο παζλ πολιτικού προσωπικού από τους δε. Αυτό οι μεν δεν το θέλουν και οι δε το φοβούνται.
- Ίσως θα πρέπει κάποια στιγμή να ενημερώσουμε τη διεθνή κοινή γνώμη ότι οι δανειστές μας δεν μας βοηθάνε, αλλά ρουφάνε πολλαπλώς το αίμα μας (από εξοπλιστικές αγορές μέχρι τοκογλυφικά επιτόκια). Αυτοί (και οι Έλληνες συνέταιροί τους) κερδίζουν από την κρίση και όχι η Ευρώπη των Λαών.
Η ηττοπαθείς διπλωματία και αυτοαλληλοενοχοποίηση στο εξωτερικό μόνο κακάαποτελέσματα μπορεί να έχουν. Πάλι ραγιαδισμούς; Πάλι εισαγόμενη διχόνοια;
Τώρα βρήκαμε να χάσουμε όλο το δημιουργικό μας θράσος και όλους τουςδιαπραγματευτικούς μας ελιγμούς και ν' αφεθούμε στα χέρια των άψητων win-win;
Αρκετά με τα νανουρίσματα, τους κλαυσιγέλωτες και την ισοπεδωτική φοβία των τανκς του ΔΝΤ.
Οι Έλληνες πρέπει να διαδηλώσουν ότι ούτε θέλουν, ούτε τους αξίζει να ζουν υπό-δουλοι (οίκων και τοκοχρεολυσίων).
Η πολιτική λύση χρειάζεται κότσια αγωνιστή και όχι νοοτροπία φανφαρόνων ευρω-σαλονόβιων.
* Ο Γιάννης Πανούσης είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου