Ο πρωθυπουργός της χώρας ξεπέρασε τον γνωστό εαυτό του.
- Ο ευένδοτος πρωθυπουργός του Μνημονίου,
- ο πρωθυπουργός του κομβικού ψεύδους («Λεφτά υπάρχουν»),
- ο πρωθυπουργός μιας απαράσκευης και ανίκανης κυβέρνησης,
- ο πρωθυπουργός των εκβιασμών και των επικοινωνιακών τεχνασμάτων,
- ο πρωθυπουργός που εκλήθη σε μικρό χρονικό διάστημα να άρει τις αμαρτίες δεκαετιών (αυτό είναι το μοναδικό, μέγα δίκιο του, έστω και αν το κόμμα του -επομένως και ο ίδιος- υπέχει ευθύνες, ισοϋψώς με τη Ν.Δ.),
- ο πρωθυπουργός που είδε το κόμμα του να καταρρέει και την κυβέρνηση να κλονίζεται, ο κ. Παπανδρέου, λοιπόν, έπαιξε πάλι το προσφιλές παιχνίδι της δραματοποίησης και της μπλόφας.
Χθες, ο πρωθυπουργός ξεπέρασε κάθε προηγούμενο μικροπολιτικής ιλαρότητος. Συγκεκριμένα, με βάση τα δεδομένα: ο κ. Παπανδρέου ισχυρίστηκε ότι η πρωτοβουλία του για «εθνική συνεννόηση» ναυάγησε επειδή... υπήρξαν διαρροές εκ μέρους του Σαμαρά, καθώς και εκβιαστικοί όροι για τη συγκρότηση κυβερνήσεως συνεργασίας.
Διαρροές όντως υπήρξαν. Εκατέρωθεν. Καθένας προσπαθούσε να πείσει ότι ήταν δική του η πρόταση. Αλλά είναι λόγος αυτός να υπαναχωρήσει ο πρωθυπουργός; Αν ο ίδιος πρότεινε -ή δέχθηκε- μια κυβέρνηση στην οποία δεν θα ήταν ο ίδιος πρωθυπουργός, μια κυβέρνηση που αύριο θα πήγαινε να αναδιαπραγματευθεί το Μνημόνιο, για ποιον λόγο δεν ευδοκίμησε η πρωτοβουλία του, αφού αυτά -σύμφωνα με τις διαρροές από τη Ν.Δ.- τα είχε δεχθεί ο Σαμαράς;
Αν, όπως κυκλοφορεί, το πρόβλημα ήταν η εμμονή του Σαμαρά για κυβέρνηση ολίγων μηνών, θα μπορούσε ο πρωθυπουργός να εμμείνει και αυτός από την πλευρά του, να συζητήσουν εκ νέου και να βρουν μια φόρμουλα, αν -όπως λένε και οι δυο- προέχει η «εθνική συνεννόηση»...
Εις ό,τι αφορά τον κ. Σαμαρά: ουδόλως αποκλείεται να δέχθηκε αρχικώς για λόγους εντυπώσεων να μετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας χωρίς τον κ. Παπανδρέου πρωθυπουργό, αλλά να υπαναχώρησε (προβάλλοντας π.χ. έναν μικρό χρονικό ορίζοντα για τη νέα, «συνεργατική» κυβέρνηση), για να μην μπει στον κύκλο της κυβερνητικής συνενοχής. Με απώτερο στόχο, μιας και τον ευνοούν οι δημοσκοπήσεις, να κερδίσει τις εκλογές οψέποτε πραγματοποιηθούν...
Ούτως ή άλλως, μια παράσταση γελοιότητος ήταν η χθεσινή. Με βασική, βαρύτατη ευθύνη του ίδιου του πρωθυπουργού, ο οποίος... ανασχηματίζει το ντεκόρ της εντατικής, στην οποία βρίσκεται η κυβέρνησή του ***
Σχεδόν όλοι έβλεπαν με μισό μάτι τους Αγανακτισμένους. Τα κόμματα -πλην ΣΥΡΙΖΑ-, οι συνδικαλιστές, οι «αναρχίζοντες», οι κυβερνοδιανοούμενοι. Και προπάντων η κυβέρνηση... Το χθεσινό, φαιό σκηνικό τούς βόλευε όλους. Αλλά οι Αγανακτισμένοι είναι εκεί. Εδραίοι και ακατάβλητοι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου