Ένταση

Του Κ. Κάρη

Η ένταση που γεμίζει την Αθήνα -ίσως και άλλα αστικά κέντρα- δεν είναι τυχαία. Έχει αιτίες. Αλλά το πού μπορεί να οδηγήσει δεν είναι προβλέψιμο, τυχαίοι λόγοι μπορεί να οδηγήσουν σε απρόβλεπτες εξελίξεις.

Τα γεγονότα του Σαββάτου στο γήπεδο έχουν αφήσει ουρές. Οι εντάσεις -όχι μόνον όσες έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο- θα μας συνοδεύουν για πολύ καιρό. Και το σημαντικό είναι να μην κλιμακώνονται φθάνοντας σε εκρήξεις που τροφοδοτούν με τη σειρά τους νέες εντάσεις.

Οι πηγές της έντασης είναι δύο: η επιδεινούμενη οικονομική και κοινωνική κρίση συναντά την κρίση αξιοπιστίας των θεσμών και της εκπροσώπησης. Οι δυσκολίες των ανθρώπων από την κρίση συναντούν την πολυδιάσπαση του κράτους και τις μεγάλες περιοχές ανομίας. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά και στην καθημερινή οικονομική και επαγγελματική ζωή.

Η ένταση όταν κλιμακώνεται γέρνει την πλάστιγγα προς τα δεξιά και επιβαρύνει πρωτίστως τα ασθενέστερα στρώματα και τις πιο αδύνατες κατηγορίες. Στις συγκεκριμένες μάλιστα συνθήκες της Αθήνας η ένταση θα προκαλέσει και επιδείνωση των συνθηκών για τους πολλούς ξένους υπηκόους, μετανάστες, υποψήφιους για άσυλο.

Βεβαίως η αντιμετώπιση της έντασης δεν επιτυγχάνεται με ευχολόγια αλλά με πολιτικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, αλλά και των άλλων πολιτικών δυνάμεων. Δεν αρκεί η προσεκτική στάση της αστυνομίας στις διαδηλώσεις. Επιβάλλεται, αλλά δεν αρκεί. Απαιτείται η ενεργητική και αποφασιστική στάση των αρχών και ειδικότερα της αστυνομίας για τον έλεγχο και την αντιμετώπιση των παράνομων κυκλωμάτων που π.χ. καθοδηγούν τα επεισόδια στα γήπεδα ή στους δρόμους της νύκτας.

Η προσπάθεια δε μπορεί παρά να είναι σύνθετη. Όμως η στοιχειώδης υποχρέωση όλων των δυνάμεων που κινητοποιούνται, πολιτικών και συνδικαλιστικών είναι να αποφεύγουν την κλιμάκωση, όσο κι αν είναι δύσκολο.

πηγή