Μία δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση υποτίθεται πως ενεργεί για το καλό των πολιτών («πρώτα ο πολίτης»).
Ωστόσο, για την «ανασυγκρότηση» της Ελλάδας και την «ανάπτυξη» κόβονται μισθοί, μειώνονται συντάξεις απολύονται εργαζόμενοι ή μετατάσσονται, αυξάνουν οι έμμεσοι φόροι (Φ.Π.Α.), οι οποίοι δεν κατανέμονται δίκαια στους πολίτες, η ανάγκη οικιακής θέρμανσης εξισώνεται με αυτή της μετακίνησης για καφέ ... Αυξάνεται η τιμή του ρεύματος και του νερού, των μέσων μαζικής συγκοινωνίας, των διοδίων, μειώνονται οι δαπάνες για την παιδεία και για την υγεία, αυξάνονται τα υπουργεία (από 37 έγιναν 48, Σεπτ. 2010) , ξεπουλιέται ο δημόσιος πλούτος. Εδάφη και υπηρεσίες υψηλής οικονομικής αξίας και στρατηγικής σημασίας για τη χώρα είτε εκποιούνται είτε παραχωρούνται για δεκαετίες σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Εδώ και χρόνια οι κυβερνώντες έχουν βαλθεί να ξεπουλήσουν τη δημόσια κτήση (σαν να τους ανήκει). Με τέτοιους ρυθμούς «τρώνε» συνήθως τα έτοιμα όσοι τα έχουν και τους ενδιαφέρει να κάθονται ή πάνε για σύνταξη. Τα έτοιμα κάποια στιγμή τελειώνουν, γι’ αυτό ίσως πρέπει να αποφεύγεται η εκποίησή τους.
Το ελληνικό περιβάλλον και η ιστορία υποτάσσονται στη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη», η ερμηνεία της ίσως συνοψίζεται σε ό,τι μπορεί να σημαίνει η άπληστη επέμβαση του ανθρώπου στη φύση. Σχεδόν τα πάντα εξισώνονται με βάση τα χειρότερα (ισοπέδωση). Τί άλλο να γίνει;
Καταργείται ο υγιής Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, καταργείται το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Η πρακτική που ακολουθείται από την πολιτεία θυμίζει τη ρήση: «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι». Η πολιτεία δεν μπορεί να καταπολεμήσει την φοροδιαφυγή αλλά μπορεί να καταργεί συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των πολιτών.
Και όλα τα προηγούμενα μαζί με την άνευ αντίστασης παραδοχή της απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας από τον ίδιο τον πρωθυπουργό¹ (Φεβρ. 2010).
Η κυβέρνηση ΣΟΚ του ΠΑΣΟΚ²
Ποιοί πείθονται από την επιχειρηματολογία του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης ΣΟΚ του ΠΑΣΟΚ;
Τα λάθη είναι ανθρώπινα και χρειάζονται επανόρθωση και οι παράλογες αποφάσεις ακύρωση. «ΠΑΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΜΕΤΡΑ»*.
Η εκλογική διαδικασία μάλλον έχει πάψει να είναι δημοκρατική:
Α). Δεν είναι αναλογική η κατανομή των ψήφων στους βουλευτές που εκλέγονται από τους πολίτες στο κοινοβούλιο (40 βουλευτές δώρο στο 1ο κόμμα),
Β). Τα «κυρίαρχα» μέσα ενημέρωσης μάλλον χειραγωγούνται από την κυβέρνηση και τους εργολάβους (σκορπούν το φόβο και την απελπισία)
και
Γ). Οι πελατειακές σχέσεις, μεταξύ κυβέρνησης και ψηφοφόρων, συνεχίζουν να διευρύνονται (βλ. πρόσφατη αύξηση των μελών του υπουργικού συμβουλίου).
Η αντιστροφή της πραγματικότητας
Είναι δυνατό στην Ελλάδα την τόσο προικισμένη από τη φύση και την ιστορία να μην υπάρχουν τα στοιχειώδη για όλους τους πολίτες και να βουλιάζουμε στη μπλόφα της οικονομικής κρίσης από την οποία μία μειοψηφία βγαίνει κερδισμένη; «ΌΧΙ ΑΛΛΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ»*.
Η κυβέρνηση έχει δείξει και συνεχίζει να δείχνει δείγματα ασυνέπειας σε οικονομικές και άλλες αποφάσεις της. Με λίγα λόγια: άλλα λέει κι άλλα κάνει. Πώς και γιατί μπορεί να είναι συνεπής με τους δανειστές της;
Η εθελοτυφλία συχνά αγγίζει τα όρια της αυτοκαταστροφής.
Είναι μάλλον προσωπική υπόθεση όλων μας, για παράδειγμα, το
ΝΕΡΟ να είναι καθαρό (κάτι που είναι αμφίβολο αν το νερό γίνει αντικείμενο κερδοσκοπίας).
Αν οι πολίτες συνεχίσουμε να αντιδρούμε με προτάσεις στην επίθεση που μας γίνεται και πλήττει από το οικογενειακό τραπέζι, το ζεστό σπίτι, το σχολείο, το πεζοδρόμιο μέχρι τις βασικές αξίες της κοινωνικής συνύπαρξης, σίγουρα κάτι θα πετύχουμε.
Τί μπορεί να γίνει;
Αναλογικό εκλογικό σύστημα. Έλεγχος της νομιμότητας του «δημόσιου χρέους». Άρση της βουλευτικής ασυλίας. Στάση πληρωμών των βουλευτών μέχρι την υλοποίηση της κάθαρσης του κοινοβουλίου, το οποίο έχει χαρακτηριστεί ακόμη και από τα ίδια τα μέλη του ως πλυντήριο μαύρου χρήματος**. Φορολογικός έλεγχος στις μεγάλες επιχειρήσεις, έλεγχος του πόθεν έσχες των πολιτικών προσώπων. Αύξηση του προϋπολογισμού του υπουργείου παιδείας, ενίσχυση του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας. Ελεύθερα πεζοδρόμια και όλα τα δημόσια σχολεία κοντά στα σπίτια των μαθητών, για να πηγαίνουν με τα πόδια οι μαθητές στο σχολείο.
Χρειάζεται επιπλέον φορολόγηση των τραπεζών. Διεκδίκηση του χρέους της Γερμανίας προς την Ελλάδα (το ύψος του χωρίς του τόκους: 162 δις ευρώ, είναι σχεδόν το μισό του διογκωμένου δημόσιου χρέους: 343 δις ευρώ το 2010***). Διεκδίκηση των κλεμμένων (μίζες από τα Ταμεία, προμήθειες Δ.Ε.Κ.Ο., στρατιωτικές δαπάνες, υπέρογκοι μισθοί ΕΡΤ κ.λπ.). «ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΛΕΦΤΑ»*.
Πώς να γίνουν τα παραπάνω και τα σχετικά με αυτά; Με συνέπεια και εγρήγορση
των πολιτών. Με επικοινωνία που να σκοπεύει στην ελευθερία, το δίκαιο, τη συνεργατική διάθεση και στην ΠΡΑΞΗ. Με καθημερινή ενασχόληση με την εξανθρώπιση του περίγυρού μας. Τότε ίσως βιώσουμε πως μπορούν πολλά καλά να γίνουν.
Το χρέος μας είναι προς την ανθρωπότητα και όχι προς τους ανώνυμους κερδοσκόπους δανειστές των αμφιλεγόμενων πολιτικών μας. ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
*Αιτήματα στους δρόμους και τις διαδηλώσεις (Ελλάδα, 2010).
**«Δεν είναι δυνατόν να καλούνται οι βουλευτές να κόψουν μισθούς και συντάξεις ανθρώπων που δεν φταίνε για την σημερινή κατάσταση και να νομιμοποιούμε παρανομίες δισεκατομμυρίων», Βάσω Παπανδρέου (Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων, 1-7-2010).
*** Το δημόσιο χρέος για το 2010 σύμφωνα με τα στοιχεία του προϋπολογισμού ανέρχεται σε 343 δις ευρώ. Αξιοσημείωτο είναι πως το 2009 το δημόσιο χρέος ήταν 298,5 δις ευρώ. Δηλαδή μέσα σε ένα χρόνο (μνημόνιο) αυξήθηκε κατά 15%.
¹ «Η ελληνική κυβέρνηση έχει από καιρό ζητήσει την συνεργασία με το ΔΝΤ … Η διαδικασία στην οποία έχουμε μπει είναι μια διαδικασία επιτήρησης. Δεν το κρύβω και δεν πρέπει να το κρύβουμε. Το έχω πει με τον πιο καθαρό και απόλυτο τρόπο. Οτι έτσι όπως χειριστήκαμε τα οικονομικά μας αφαιρείται και ένα κομμάτι της κυριαρχίας μας». Γ. Α. Παπανδρέου, πρωθυπουργός της Ελλάδας, 12-2-2010.
² Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα.
³ Χειραγωγούμενη Δημοκρατία.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου