Φωτιά έχει πάρει ήδη από την 1η Σεπτέμβρη η ελληνική κοινωνία, ακριβώς όπως αναμενόταν. Κοινωνικά στρώματα και επαγγελματικοί κλάδοι αρχίζουν ο ένας μετά τον άλλον να συγκρούονται με την πολιτική της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος πάντως μόλις προχθές διακήρυξε εκ νέου ότι δεν έχει καμιά απολύτως πρόθεση να προκηρύξει πρόωρες εκλογές.
Σαν πυρκαγιά με ανέμους 9 και 10 μποφόρ επεκτείνεται η αναταραχή στην ανώτατη εκπαίδευση. Οποιο τμήμα ΑΕΙ ή ΤΕΙ συνεδριάζει, αποφασίζει κατάληψη, με αποτέλεσμα πάνω από 100 να τελούν ήδη υπό κατάληψη, καθώς έχει σφυρηλατηθεί αφενός ένα μέτωπο φοιτητών και καθηγητών μέσα στα ΑΕΙ και αφετέρου μια πρωτοφανής συμπαράταξη κατά του νόμου Διαμαντοπούλου όλων των φοιτητικών παρατάξεων της Αριστεράς, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της.
Η συναίνεση κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή κατά την ψήφιση του νόμου δεν βρήκε καμιά ανταπόκριση μέσα στους χώρους των ανώτατων και ανώτερων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, πράγμα που καθιστά άκρως αμφίβολη την τιθάσευση από την κυβέρνηση των αντιδράσεων των ενδιαφερομένων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Είναι χαρακτηριστικό ότι όχι μόνο η ΠΑΣΠ συγκρούεται με τη γραμμή του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά και τμήματα της ΔΑΠ συγκρούονται ανοιχτά με τον Αντώνη Σαμαρά!
Η υπουργός Παιδείας έχει επιλέξει τη γραμμή οξύτατης φραστικής και πρακτικής σύγκρουσης με τους φοιτητές, τους πρυτάνεις και τους καθηγητές, αλλά το αν η πολιτική αυτή θα αποδειχθεί αποτελεσματική εξαρτάται από τις πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες που θα κατορθώσει η κυβέρνηση να οικοδομήσει μέσα στα πανεπιστήμια. Αυτό θα φανεί στην πράξη, αλλά για την ώρα η χιονοστιβάδα καταλήψεων δεν υποδηλώνει ευρεία αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Στο μεταξύ ο θανατηφόρος συνδυασμός κυβερνητικής ανικανότητας, γραφειοκρατίας και οικονομικής κρίσης έχει αφήσει χωρίς βιβλία (!) τα δημοτικά, τα γυμνάσια και τα λύκεια. Εκατομμύρια σχολικά βιβλία δεν έχουν καν εκτυπωθεί και οι υπεύθυνοι του αρμόδιου οργανισμού εκτιμούν ότι θα χρειαστούν δύο με τρεις μήνες να φτάσουν σε όλους τους μαθητές, πράγμα που σημαίνει ότι μέχρι τότε τα παιδιά θα κάνουν μάθημα χωρίς... βιβλία!
Παράλληλα, εκφυλίζεται ραγδαία η κατάσταση στην αγορά, με αιχμή αυτή τη στιγμή την επιβολή του εξωφρενικού ΦΠΑ 23% στα σουβλάκια, στις τυρόπιτες και σε όλα τα είδη εστίασης, με αποτέλεσμα την απόφαση των ταβερνιάρηδων και των εστιατόρων να μην καταβάλλουν πλέον ΦΠΑ στο κράτος, πράγμα που πρακτικά σημαίνει ότι θα πάψουν να κόβουν αποδείξεις, φοροδιαφεύγοντας πλέον ολοκληρωτικά.
Σε πλήρη αντίθεση όμως με πέρυσι, όταν οι πολίτες είχαν ανταποκριθεί ενθουσιωδώς στις εκκλήσεις της κυβέρνησης για τη συγκρότηση παλλαϊκού "κινήματος συλλογής αποδείξεων" υποχρεώνοντας ακόμη και τους φούρνους να δίνουν απόδειξη 70 λεπτών για μια φρατζόλα ψωμί, αυτή τη φορά ελάχιστοι θα θελήσουν να συνεργαστούν στην πάταξη της φοροδιαφυγής με μια κυβέρνηση που έχει λεηλατήσει τους μισθούς και τις συντάξεις εκατομμυρίων Ελλήνων εργαζομένων και έχει διαλύσει όλα τα εργασιακά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
Σαν να μην έφταναν αυτά, ακόμη και το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους που διόρισε η κυβέρνηση Παπανδρέου ομολόγησε προχθές ότι δεν υπάρχει περίπτωση να πιάσει η κυβέρνηση τους δημοσιονομικούς στόχους που καθόρισε η ίδια με την τρόικα. Αυτό σηματοδοτεί φυσικά την παταγώδη αποτυχία τόσο του Μνημονίου όσο και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, πέρα από τη δεδομένη ανεπάρκεια της κυβερνητικής πολιτικής.
Το τραγικότερο όλων πάντως είναι ότι στα τέλη του 2012 το δημόσιο χρέος, το οποίο ο Γ. Παπανδρέου παρέλαβε στο 115% του ΑΕΠ (ή 127% του ΑΕΠ με βάση αμφιλεγόμενες "διορθώσεις" και λαθροχειρίες), θα εκτιναχθεί στο πρωτοφανές ύψος του... 172% του ΑΕΠ λόγω της πολιτικής του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου!
Αυτό σημαίνει ότι ίσως ποτέ πια η χώρα μας δεν θα μπορέσει να απαλλαγεί από την ξένη δημοσιονομική κατοχή, όπως έλεγε και ο Ευ. Βενιζέλος στο υπουργικό συμβούλιο.
ΑλλαγήΜόνο πολιτική λύση υπάρχει
Ηλίου φαεινότερον είναι πλέον το συμπέρασμα για όλους τους Ελληνες από τη διαχείριση της κρίσης που έχει κάνει η κυβέρνηση Παπανδρέου: οικονομική διέξοδος μέσα στο πλαίσιο της πολιτικής που καθορίζουν το Μνημόνιο, το Μεσοπρόθεσμο και όλα τα παρόμοιας νοοτροπίας προγράμματα που συναποφασίζουν κυβέρνηση, ΕΕ και ΔΝΤ, απλούστατα δεν υπάρχει! Με εφιαλτική λιτότητα, κανένα αναπτυξιακό έργο και ανομολόγητη στάση πληρωμών του δημοσίου σε όποιον χρωστάει το κράτος στο εσωτερικό, λύση δεν υπάρχει. Μόνο πολιτική διέξοδος υφίσταται. Ριζική αλλαγή οικονομικής πολιτικής, την οποία στο τέλος θα υποχρεωθεί να αποφασίσει είτε η ΕΕ, είτε κάποια ελληνική κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου