Του Θανάση Καρτερού
Θέλουν να ξαποστείλουν στην εφεδρεία κι από κει στον Καιάδα της ανεργίας 30.000 θύματα σε πρώτη δόση. Αλλά παρά την δεδηλωμένη αποφασιστικότητά τους προέκυψε ένα μεγάλο πρόβλημα -πώς να διαλέξουν τους θανατοποινίτες από το σωρό γιατί, όλα κι όλα, θέλουν αντικειμενικότητα στις εκτελέσεις. Μη χαλάσει η δουλειά λόγω κομματισμού. Και μη βρεθούν μπροστά σε δικαστικές αποφάσεις που θα αποτρέπουν την εργασιακή γενοκτονία.
Θέλουν να ξαποστείλουν στην εφεδρεία κι από κει στον Καιάδα της ανεργίας 30.000 θύματα σε πρώτη δόση. Αλλά παρά την δεδηλωμένη αποφασιστικότητά τους προέκυψε ένα μεγάλο πρόβλημα -πώς να διαλέξουν τους θανατοποινίτες από το σωρό γιατί, όλα κι όλα, θέλουν αντικειμενικότητα στις εκτελέσεις. Μη χαλάσει η δουλειά λόγω κομματισμού. Και μη βρεθούν μπροστά σε δικαστικές αποφάσεις που θα αποτρέπουν την εργασιακή γενοκτονία.
Ως εκ τούτου αναζητούν κριτήριο γενικό. Σκούπα ειδικών προδιαγραφών η οποία θα απορροφά αυτομάτως τα θύματα. Κίτρινο αστέρι στο μανίκι τους, για να μην έχουν μπερδέματα. Ποιο κριτήριο όμως; Θα αρκούσε το παλιό καλό γερμανικό σύστημα, κάθε δέκα, είκοσι, ή τριάντα να εκτελείται ένας; Μήπως θα ήταν καλύτερο να υπάρξουν ηλικιακά κριτήρια, να πάνε στον αγύριστο οι πάνω από πενήντα ή πενήντα πέντε; Ή να ξεφορτωθούν εκείνους που είναι υψηλόμισθοι, κόβοντας όλα τα κεφάλια που κοστίζουν πάνω από 1000 ευρώ για παράδειγμα;
Μεγάλο πρόβλημα και ακόμα μεγαλύτερος προβληματισμός. Ακόμα κι ο Πρωτόπαπας έθεσε δημοσίως το αίτημα ως παλιός συνδικαλιστής να υπάρξουν αντικειμενικά κριτήρια –όχι να πάρουμε το χατζάρι και να κόβουμε κεφάλια στο σωρό. Να τα κόψουμε, εντάξει, αλλά να τα κόψουμε με σύστημα δίκαιο, με μέθοδο κοινωνικά αποδεκτή, έτσι που και οι ίδιοι οι αυριανοί έφεδροι και μεθαυριανοί άνεργοι να αισθάνονται ικανοποιημένοι γιατί απολύθηκαν μεν, αλλά με τρόπο που συνάδει μάλλον με το σοσιαλισμό παρά με τη βαρβαρότητα.
Είναι απορίας άξιο μετά απ' όλα αυτά γιατί ορισμένοι διαμαρτύρονται ότι η κυβέρνηση δεν είναι σοβαρή και αντιμετωπίζει με απαράδεκτη ελαφρότητα τόσο κρίσιμα θέματα, που σχετίζονται με τη δουλειά και τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων και των οικογενειών τους. Γιατί παραβλέπουν έτσι το κύριο και το πιο σοβαρό: Ότι κανένας κυβερνητικός παράγοντας δεν εμφανίστηκε να διστάζει ή να τρομάζει μπροστά στο αίμα. Όλοι είναι αποφασισμένοι για τη γενοκτονία κι ας κατηγορηθούν για εγκλήματα κατά της κοινωνίας –το πολιτικό κόστος δεν μας ενδιαφέρει καθόλου διακηρύσσουν.
Αν προβληματίζονται για κάτι, κι αυτό πρέπει να τους το αναγνωρίσουμε, είναι να εκτελέσουν το έργο τους με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην έχουν καμιά πιθανότητα σωτηρίας τα θύματα. Ως εκ τούτου όχι απλώς σοβαρή, αλλά θανάσιμα σοβαρή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η σημερινή μας κυβέρνηση...
πηγή
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου