Ευτελείς ρητορείες.

Οι περισσότεροι θεωρούν ότι η ρητορική τής διαστρέβλωσης έχει πεπερασμένα όρια. Ο υπουργός Οικονομικών, όμως, έχει προφανώς άλλη άποψη.

Από τον ΒΑΓΓΕΛΗ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟ
ΑΚΟΜΗ κι αν κάποια σημερινά δημοσιεύματα και κάποιες ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές αναφορές αφήνουν τον κ. Βενιζέλο στην αυταπάτη του -και ο συντομότερος δρόμος για την προσωπική πτώση είναι να είσαι δέσμιος του ναρκισσισμού σου, ακόμη και μετά τα πενήντα-, η αλήθεια είναι αλλού.

ΠΟΙΟΣ μπορεί να σε ακούει να δηλώνεις ότι «η Ελλάδα εξακολουθεί να είναι μία από τις 30 πλουσιότερες χώρες του κόσμου σε απόλυτους αριθμούς» και να μην εξανίσταται; Πώς και αγνοεί ο πολυπράγμων υπουργός και πρώτος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ότι «οι αριθμοί λένε ό,τι θέλεις να πουν»;

ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ αυτής της χώρας δεν χρειάζονται αριθμούς και στατιστικές για να βγάλουν συμπέρασμα. Προσπερνώντας το διόλου ασήμαντο γεγονός οι στατιστικές και οι αριθμοί να λένε ό,τι συμφέρει τους «δανειστές», όπως αποδείχτηκε πριν από λίγες ημέρες με τις αποκαλύψεις για τη διόγκωση του ελλείμματος από την ΕΛΣΤΑΤ, οι απλοί άνθρωποι γνωρίζουν από πρώτο χέρι -και όχι διά επιλεκτικών αναφορών, από αυτές που χρησιμοποιούν οι κυβερνώντες- τι συμβαίνει.

ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ την ανεργία, ειδικά τώρα που κάθε ελληνική οικογένεια μετρά ανέργους, είτε της επίσημης λίστας, στην οποία αναφέρονται οι υπουργοί, είτε του ακόμη χειρότερου «μαύρου καταλόγου». Γνωρίζουν την εφεδρεία που ετοιμάζουν ο κ. Βενιζέλος και οι συνάδελφοί του. Γνωρίζουν ότι δεν τα βγάζουν πέρα. Γνωρίζουν ότι το μέλλον τους καίγεται στο βωμό των επιλογών που έκαναν και κάνουν οι «υπεύθυνοι πολιτικοί».

ΈΤΣΙ, όταν οι Βενιζέλοι, οι Λοβέρδοι, οι Παπουτσήδες, οι Ραγκούσηδες και οι πολλοί Παπανδρέου αυτού του τόπου λένε «δεν μας λείπει η κοινή λογική, η ευαισθησία απέναντι στο τι τραβάνε οι Ελληνες πολίτες», οι απλοί άνθρωποι γνωρίζουν καλά ότι αυτά είναι λεκτικά σχήματα, με τα οποία επιχειρείται να αποκρυβεί η πραγματικότητα: τα λουκέτα, η απόγνωση, η εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας και τα «ευτυχώς που υπάρχει η τρόικα».

ΡΗΤΟΡΕΙΕΣ επί ρητορειών, λοιπόν, για να κρυφτούν οι αλήθειες. Και αλήθειες που θάβονται μέσα στις ρητορείες. Όπως οι διαψεύσεις του κ. Βενιζέλου για τη «συντεταγμένη πτώχευση», που ομολογούν ότι «η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει μονομερώς τίποτα παρακινδυνευμένο, τίποτα επισφαλές, τίποτα που να μην είναι απολύτως συμφωνημένο και να μην έχει θεσμική μορφή».

ΑΛΛΑ κανείς δεν μίλησε για μονομερείς αποφάσεις. Και πολύ περισσότερο, κανείς εδώ, εκτός από αυτούς που ζουν σε γυάλα, δεν πιστεύει ότι ο εξυπνακισμός είναι πολιτική και μάλιστα αρχών, και ότι οι υπεύθυνοι της σημερινής «διακυβέρνησης» δεν παίρνουν την παραμικρή απόφαση εάν δεν έχει εγκριθεί έξωθεν.

πηγή