Οι μεγάλες «εθνικές επιτυχίες», οι «σωτήριες λύσεις», οι «αποφασιστικές παρεμβάσεις» του κ. Γ. Παπανδρέου μοιάζουν με τα παιδικά μπαλόνια: Φουσκώνουν στην αρχή από τη μεθοδευμένη τηλεοπτική προπαγάνδα, εντυπωσιάζουν με τα «φανταχτερά χρώματα» και τα «σχήματα» που κατασκευάζουν οι κυβερνητικοί «αναλυτές», όμως μόλις ανέλθουν στον ανοιχτό ορίζοντα της κριτικής και της αντικειμενικής αποτίμησης εκρήγνυνται και διαλύονται, αφήνοντας πίσω τους «κομμάτια και θρύψαλα»...
Ο αυτοδιαφημιζόμενος, λοιπόν,ως «σκληρός διαπραγματευτής» Έλληνας πρωθυπουργός ούτε τη χώρα του «έσωσε» αλλά ούτε καν στην πραγματικότητα διαπραγματεύτηκε σε κανένα επίπεδο. Απλώς εκλήθη την παραμονή της ανακοίνωσης της επίσημης απόφασης να πληροφορηθεί –ως ακροατής/εντολοδόχος– τα μέτρα και τις επιλογές στις οποίες κατέληξε το χρηματιστικο-πολιτικό διευθυντήριο.
Την αποτελεσματικότητα, την εμβέλεια, τη χρησιμότητα αυτών των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου μπορούμε να αποτιμήσουμε ψύχραιμα και αντικειμενικά, λίγες μόλις ημέρες μετά, όταν οι συνέπειες των διακηρύξεων και των μεγαλόστομων επαγγελιών κρίνονται και εκτιμώνται από την ίδια τη σκληρή πραγματικότητα.
Ο «μηχανισμός σωτηρίας» αποδεικνύεται διάτρητος. Το διευθυντήριο θέλησε να διασφαλίσει πριν απ’ όλα τις τράπεζες, ενώ εισάγει στη διαδικασία «διάσωσης» τους ιδιώτες... Η Ελλάδα αναγνωρίζεται ως «ειδική περίπτωση», οπότε ο αποκαλούμενος «ευρωπαϊκός μηχανισμός διάσωσης» παραμένει μετέωρος και ευάλωτος. Από την άλλη πλευρά, η χώρα μας αφήνεται να διαπραγματευτεί μέσα από διμερείς σχέσεις με το σύνολο των εταίρων της... Βρισκόμαστε περίπου στο σημείο απ’ όπου ξεκινήσαμε, λίγες ημέρες πριν την απόφαση της «σωτηρίας μας»...
Ήδη το χρηματοπιστωτικό - κερδοσκοπικό σύστημα «χτύπησε» άμεσα τα επόμενα θύματά του. Οι περίφημοι «οίκοι αξιολόγησης» στοχοποιούν τώρα την Ιταλία και την Ισπανία... Άρκεσε μία και μόνο «υπόμνηση», του οίκου Moody’s, που εκτίμησε ότι, λόγω της συμμετοχής των ιδιωτών στη «διάσωση» της Ελλάδας, δημιουργούνται επιπτώσεις στην ισπανική οικονομία, για να προκηρύξει την επομένη κιόλας εκλογές ο Ισπανός πρωθυπουργός, επισπεύδοντας κατά έξι μήνες τις εξελίξεις... Προφανώς ο κ. Θαπατέρο δεν «φιλοδοξεί» να οδηγήσει ως «σωτήρας» την πατρίδα του στο «μηχανισμό στήριξης», όπως έπραξε ο Έλληνας πρωθυπουργός...
Γυρίσαμε, λοιπόν, εκεί που βρισκόμασταν δύο εβδομάδες πριν. Η ύφεση βαθαίνει, τα δημόσια ελλείμματα διευρύνονται, η ανεργία αυξάνεται, το τεράστιο χρέος παραμένει. Η «μικρή ανάσα» που μας προσέφεραν οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου δεν θεμελιώνεται σε ισχυρές και μακροπρόθεσμες διευθετήσεις αλλά μεταθέτουν τα προβλήματα στο άμεσο μέλλον.
Με το γνωστό κυνισμό της γερμανικής κοσμοαντίληψης, ο ίδιος ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών μάς προειδοποιεί ότι δεν πρόκειται να αποκτήσουμε ανταγωνιστικότητα πριν περάσουν δέκα χρόνια, στη διάρ κεια των οποίων θα βρισκόμαστε στο «νεοφιλελεύθερο ζυγό» των πιστωτών μας... Και το πιο σημαντικό: πέραν των οικονομικών στερήσεων, έχουμε, αυτονόητα, εκχωρήσει και την εθνική μας κυριαρχία... Που σημαίνει ότι όλες οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, η εθνική και δημόσια περιουσία θα εκχωρηθούν στους πιστωτές μας, με δική τους απόφαση και με αντίτιμο που θα το καθορίσουν οι ίδιοι...
Τίποτα δεν διαπραγματεύτηκε στην ουσία ο Γ. Παπανδρέου. Ο ρόλος του εντολοδόχου, τον οποίο ο ίδιος επέλεξε, δεν του επέτρεπε, άλλωστε, να προβάλει την οποιαδήποτε αξίωση ή έστω μια απλή διεκδίκηση. Ο ίδιος εδώ και καιρό έχει υποβαθμίσει και καταρρακώσει την αξιοπιστία και την αξιοπρέπεια της χώρας, ενός ολόκληρου λαού. Φτάσαμε στο σημείο να προταθεί από τον Γερμανό κοινοτικό επίτροπο Γκ. Ετίνγκερ «να σταλούν στην Ελλάδα συνταξιούχοι ειδικευμένοι σε διάφορους τομείς για να βοη θήσουν στην ανασυγκρότηση»...
Τώρα, λοιπόν, που «ξέφτισε» το «επικοινωνιακό παραμύθι», τώρα που οι δυσκολίες και τα αδιέξοδα γιγαντώνονται, ξαναγυρίζουμε στη γνωστή «συνταγή»: Αμείλικτη φορολόγηση των γνωστών θυμάτων, περικοπές μισθών, απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις έναντι πινακίου φακής... Και οι μηχανισμοί καταστολής σε εγρήγορση... με πρωταγωνιστές την περίοδο αυτή τους εισαγγελείς που εγκαλούν και διώκουν όποιους επιχειρούν να αντιδράσουν...
Αυτό το ρόλο του εκχωρητή - καταστολέα τον υπηρετεί άριστα ο κ. Παπανδρέου και το επιτελείο του... Δεν χρειάζεται καμιά διαπραγμάτευση με κανέναν για να τον υλοποιήσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου