Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Καραμπίνες

Του Δημήτρη Δανίκα
Εύκολα κρίνουμε. Ακόμα πιο εύκολα κατηγορούμε. Ευκολότερα καταδικάζουμε. Συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου σ' αυτή την επιπόλαιη, φασίζουσα διαδικασία. Γιατί αν η απροσμέτρητη κρίση δεν γονιμοποιηθεί με την ελάχιστη αυτογνωσία, τότε έναν- έναν ξεχωριστά θα μας πάρει και θα μας «σκοτώσει». Ποιο το βασικό κριτήριο στοιχειώδους δημοκρατικής συνειδητότητας; Φυσικά να προσπαθείς πάντα να βρεθείς στην θέση του Αλλου. Παράδειγμα; Αυτό που συμβαίνει στην Κερατέα. 


Τι θα έκανα αν ήμουν ιδιοκτήτης μιας αγροτικής οικίας; Με αυθαίρετο θέλετε; Με αυθαίρετο. Σάμπως ο πρώτος ή ο τελευταίος θα ήμουν; Τα μισά οικοδομήματα από τη μία έως την άλλη άκρη της ελληνικής επικράτειας αυθαίρετα, παράνομα είναι. Πάνω σε καταπατημένη δημόσια ιδιοκτησία. Πάμε παρακάτω. 

Τι θα έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Παπακωνσταντίνου, όλοι εμείς, αν δίπλα στη μύτη των παιδιών μας άδειαζαν τόνους από σκουπίδια; Αρκετοί, να μην πω όλοι, θα αρπάζαμε αξίνες, φτυάρια, λοστούς και βαριοπούλες, ίσως και κυνηγετικές καραμπίνες και θα παίρναμε παραμάσχαλα τους ένστολους της Αστυνομίας. Έτσι ακριβώς. 

Με απλά λόγια αυτό που συμβαίνει στην Κερατέα είναι μια πλήρης μικρογραφία της ασυγχώρητης νεοελληνικής αμαρτίας. Πρώτη ανομία. Η νομιμοποίηση της οικιστικής αυθαιρεσίας. Απ' όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις. Δεύτερη ανομία. Η ομηρεία των αυθαιρετούντων από τις εκάστοτε εξουσίες. Εγώ, το κυβερνών κόμμα, παραβαίνω τον Νόμο και σε νομιμοποιώ. Εσύ, ο παράνομος και ο αυθαιρετών, με ψηφίζεις και τότε εγώ, ο αρχηγός, σε συγχωρώ. Δυο-δυο χορεύουμε και στέλνουμε την πατρίδα στου Ζαλόγγου τον γκρεμό. 

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους εκατοντάδες χιλιάδες υπαλλήλους της κομματικής πελατείας. Το ίδιο με τους μικρομεσαίους φοροφυγάδες. Η εξουσία βολεύτηκε και πορεύτηκε με την ανομία. Απ' αυτήν την καθ' έξιν παραβατικότητα και καταπάτηση κάθε γραπτού και άγραφου Νόμου, η σημερινή καταστροφική μανία.  Που πάει να πει όμοιος ομοίω αεί πελάζει και όλους μας βουλιάζει!

Δεν υπάρχουν σχόλια: