Ηταν ένας χρόνος πριν. Η χώρα προσπαθούσε να συνέλθει από το σοκ των σκληρών περικοπών που έχουν υποβάλει η κυβέρνηση και οι δανειστές σε αποδοχές, συντάξεις κ.ά. Ο τότε και σημερινός υπουργός Οικονομικών καλείται σε συνέντευξή του από τον Α. Παπαχελά να απαντήσει αν θα πάρει νέα μέτρα.
Μ' εκείνο το γνώριμο ύφος του αποφασιστικού υπουργού που δεν ανέχεται μύγα στο σπαθί του, απαντάει πως αν ληφθούν νέα μέτρα, αυτό θα ισοδυναμούσε με προσωπική του αποτυχία. Ένα χρόνο μετά, ο ίδιος άνθρωπος εισηγείται -και αποφασίζονται- νέα, ακόμη σκληρότερα μέτρα.
Το πρόβλημα, βέβαια, δεν περιορίζεται στον συγκεκριμένο υπουργό, ο οποίος κατά δική του παραδοχή έχει αποτύχει. Αφορά τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που αφ' ενός μεν κρατάει τον αποτυχημένο υπουργό του, αλλά κυρίως επειδή εγκρίνει μια εκ προοιμίου ατελέσφορη πολιτική. Όλοι -Ελληνες πολιτικοί και οικονομολόγοι, αλλά και ξένοι δανειστές- ομολογούν την αποτυχία του Μνημονίου.
Ακόμη και οι ένθερμοι θιασώτες του, αυτοί που το θεωρούσαν αναγκαίο κακό, παραδέχονται πως ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του δεν είχε τα προσδοκώμενα οφέλη. Μόλις χθες τα στοιχεία έδειξαν νέα υστέρηση.
Κι όμως, η κυβέρνηση επιμένει. Με τα χθεσινά νέα μέτρα, επιβάλλει μια νέα πανομοιότυπη συνταγή. Ένα δεύτερο μνημόνιο με στόχευση μισθούς, συντάξεις, έμμεσους και άμεσους φόρους. Αφήνοντας στην άκρη τους κατέχοντες που εξακολουθούν να φοροδιαφεύγουν και κυρίως αφήνοντας στην άκρη κάθε ίχνος αναπτυξιακής πολιτικής. Το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο.
Διεύρυνση της ανέχειας και φτώχειας από τη μια, αποτυχία της συνταγής από την άλλη..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου