Στο Οσλο, για να μιλήσει σε διάσκεψη με θέμα την Προοδευτική Διακυβέρνηση, βρέθηκε χθες ο Ελληνας πρωθυπουργός, αφήνοντας πίσω του (μάλλον ευχαρίστως, μπορούμε να υποθέσουμε) μια πρωτεύουσα και μια χώρα μαυρισμένη από τα φονικά, συντελεσμένα και μη, των τελευταίων ημερών.
Ίσως λοιπόν δεν θα ήταν άστοχη ιδέα να πάρει μαζί του ο κ. Παπανδρέου, για να το προβάλει σαν αξιομίμητο υπόδειγμα προοδευτικής διακυβέρνησης, το τηλεοπτικό φιλμάκι που κατέγραψε ένα στιγμιότυπο από την προχθεσινή διαδήλωση, ένα υπόδειγμα για το πώς μια σοσιαλιστικού αυτοπροσδιορισμού κυβέρνηση αντιμετωπίζει απεργούς που διαδηλώνουν επειδή το Μνημόνιο σμπαραλιάζει τη ζωή τους.
Στην Πανεπιστημίου βρίσκεται σωριασμένος ένας διαδηλωτής, περίπου σε στάση εμβρύου, για να αυτοπροστατευτεί. Δεν φοράει ούτε κράνος ούτε κουκούλα. Στο πλάνο δεν φαίνεται καμία ζαρντινιέρα, άρα δεν τον σώριασε αυτή. Ούτε φωτιές φαίνονται πουθενά. Ενας των ΜΑΤ τον χτυπάει ανελέητα με το ρόπαλό του στο κεφάλι. Μια - δυο - δέκα φορές. Ενας δεύτερος ένστολος συμπληρώνει το προοδευτικό διακυβερνητικό έργο του συναδέλφου του χτυπώντας τον πεσμένο στον κορμό και στα πόδια. Ενας τρίτος παίρνει τη σειρά του μόλις αποχωρεί κουρασμένος ο πρώτος ροπαλοφόρος και κλωτσάει άγρια με τα άρβυλά του τον ήδη σακατεμένο διαδηλωτή. Στο κεφάλι κι αυτός. Για να του βάλει μυαλό.
Βλέποντας τις εικόνες αυτές αντιλαμβάνεσαι, φρίττοντας, πόσο εύκολο είναι να σκοτωθεί ένας άνθρωπος ή να τραυματιστεί βαρύτατα και με τον κίνδυνο να σημαδευτεί διά βίου η υγεία του· λίγο πιο πάνω ή πιο κάτω η ροπαλιά, ή λίγο να καθυστερήσει το ασθενοφόρο, το κακό δεν αργεί να γίνει, ένα κακό που ορισμένους ενδέχεται να τους εξυπηρετεί. Ετσι έγινε με τον τριαντάχρονο που δίνει τώρα τη μάχη του στην εντατική. Στην Πανεπιστημίου τον σακάτεψαν κι αυτόν, εκεί όπου δρούσε η ίδια διμοιρία των ΜΑΤ που πρωταγωνιστεί στο φιλμάκι του άγριου ξυλοδαρμού. Κάποιο «αμβλύ όργανο», λένε οι γιατροί, του έσπασε το κεφάλι.
Απαγορεύεται βεβαίως να χτυπούν οι αστυνομικοί στο κεφάλι, όπως απαγορεύεται να χτυπούν και με το κλομπ τους ανάποδα, όπως απαγορεύεται να σημαδεύουν κορμιά με τα χημικά τους κτλ. Αυτό υποτίθεται ότι το μαθαίνουν στις σχολές τους. Και, υποτίθεται και πάλι, τους το θυμίζει διαρκώς η πολιτική τους ηγεσία, που έχει αναλάβει να τους διαπαιδαγωγήσει δημοκρατικά. Η οποία πολιτική ηγεσία, πάντοτε ευαίσθητη, βρέθηκε στην ανάγκη, άλλη μία φορά, να δηλώσει ότι λυπάται για το συμβάν και ότι ήδη διενεργούνται έρευνες. Αν υπάρξει αποκαλυπτικό φιλμάκι για την παρ’ ολίγον δολοφονία, τότε, την ανάγκη φιλοτιμία ποιούσα, θα θέσει για λίγο σε διαθεσιμότητα τους ενόχους, όπως έπραξε για τους τρεις ξυλοκόπους της Πανεπιστημίου. Κι εκεί θα εξαντληθεί η δική της «προοδευτική» διαθεσιμότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου