Σε κάθε ιστορική περίοδο οι εξουσίες μπορούν να ακυρώσουν τους θεσμούς και τα περιεχόμενα της Δημοκρατίας. Τα αποτελέσματα είναι ίδια, αλλάζουν όμως οι μέθοδοι.
Εδώ και δύο χρόνια η χρονίζουσα αδυναμία της πολιτικής εξουσίας, των κομμάτων της διακυβέρνησης να αντιμετωπίσουν τα κρίσιμα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα οδηγεί στην εγκαθίδρυση ενός άτυπου μεν αλλά ήδη διαμορφωμένου καθεστώτος μιας «μοντέρνας» ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ, το κέντρο αποφάσεων της οποίας το συγκροτούν τα διεθνή χρηματοπιστωτικά κέντρα και οι χειραγωγούμενη από αυτά ευρωπαϊκή ηγεσία.
Το «εγχώριο» κοινοβουλευτικό-νομοθετικό σώμα παράγει και νομιμοποιεί το ΚΑΤΟΧΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ που επιβάλλεται από τα κέντρα αυτά και το «μετατρέπει» σε εθνικό δίκαιο, ακυρώνοντας θεμελιώδη περιεχόμενα των συνταγματικών και δικαιικών πλαισίων (ελευθερίες, εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, βασικούς όρους της εθνικής μας κυριαρχίας).
Ο συνασπισμός οικονομικών και πολιτικών παραγόντων που συγκροτούν το αποκαλούμενο «κόμμα του Μνημονίου» δεν αρκέσθηκε στην πλήρη χειραγώγηση της πολιτικής-κυβερνητικής εξουσίας, όπως αυτή εξελίχθηκε τα δύο τελευταία χρόνια. Ούτε ικανοποιήθηκε από το γεγονός ότι είχε μετατρέψει το κυβερνών κόμμα και την ηγεσία του -αλλά και μεγάλα τμήματα της αντιπολίτευσης- σε όργανα και εργαλεία των αντιλήψεων και των συμφερόντων του.
Έφθασε στο σημείο να εγκαταστήσει, να επιβάλει, τον «δικό του» άνθρωπο ως πρωθυπουργό και με μια κίνηση «ματ» να ακυρώσει την όποια αντιπολιτευτικού τύπου διαφοροποίηση επιχείρησε να διαμορφώσει η ΝΔ.
Δεν θα κρίνουμε τον Λ. Παπαδήμο από το βιογραφικό του ή από τις ευθύνες που επωμίζεται από τη συμμετοχή του σε τραπεζικά ή πολιτικά κέντρα αποφάσεων. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το γεγονός ότι Ο Λ. ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΣΗ ΜΙΑΣ ΔΟΜΗΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΔΙΑΛΥΕΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Μια Βουλή που δεν εκφράζει σε κανένα επίπεδο και με κανένα δημοκρατικό κριτήριο τη λαϊκή βούληση, έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης σε ένα ευτελισμόνο και αποτυχημένο κυβερνητικό σχήμα, προϊόν εκβιασμών, συναλλαγών, πολιτικών καταναγκασμών... Με επικεφαλής τον νέο ευρωπαϊκό «ιδεότυπο» του κυβερνήτη - τραπεζίτη, που αρχίζει και εφαρμόζεται «μαζικά» στις υπερχρεωμένες χώρες...
Το νεοφιλελεύθερο πρότυπο και το «μνημονιακό ευαγγέλιο» που τον εφαρμόζει, αποτελούν ένα αυταρχικό-αντικοινωνικό πρόγραμμα. Η εφαρμογή του όχι μόνον απαιτεί, αλλά και επιβάλλει την εγκατάσταση μιας αυταρχικής-αντιδημοκρατικής εξουσίας.
Δεν πρέπει, συνεπώς να προκαλεί καμία έκπληξη η επίσημη εγκατάσταση και νομιμοποίηση της θεσμικής-πολιτικής Ακροδεξιάς στους κυβερνητικούς θώκους. Οι θιασώτες της δικτατορίας, οι συμμέτοχοι στην ΕΠΕΝ, στην «πολιτική» έκφραση της δικτατορίας του Παπαδόπουλου, οι λάτρεις του δικτάτορα Ι. Μεταξά όχι μόνον δεν είναι παρείσακτοι στο αστικό / κοινοβουλευτικό «τόξο», αλλά εκφράζουν τον πλέον δυναμικό πυρήνα του.
Γι' αυτό και ο Γ. Καρατζαφέρης επαναφέρει τους «δοκιμασμένους» πολιτικοϊδεολογικούς διαχωρισμούς της Απριλιανής χούντας εκμοντερνισμένους στην ευρωπαϊκή τους «εκδοχή». Από τη μια πλευρά μας λέει, υπάρχουν τα αστικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ), οι φωτισμένοι ευρωπαϊστές που προασπίζουν την Ευρωζώνη και το ευρώ, και από την άλλη οι κομμουνιστές, «οι αντεθνικώς δρώντες» που απεργάζονται την καταστροφή... Και μάλιστα ο ίδιος ο Γ. Καρατζαφέρης παρομοίασε τον Λ. Παπαδήμο με «θεράποντα ιατρό» στον οποίο προσφεύγουμε για να μας σώσει... Παραπέμποντας στον Γ. Παπαδόπουλο, ο οποίος παρίστανε τον «σωτήρα-ιατρό» που μας έβαλε «στον γύψο» για να συμμορφωθούμε...
Θλιβερές, επώδυνες, αλλά τόσο προκλητικά εμφανιζόμενες ομοιότητες...
Ενώ το πολιτικό σύστημα καταρρέει η 6η δόση, όπως και ο χρόνος των εκλογών, αποτελούν έναν διαρκή και άλυτο γρίφο... Τα μακροοικονομικά μεγέθη, ελλείμματα και χρέος διογκώνονται, η ανεργία κινείται προς το 20% και οι «περίφημες» ανταλλαγές των ομολόγων συναντούν μεγάλες δυσκολίες... Το φάσμα της χρεοκοπίας και της διάλυσης της Ευρωζώνης διαγράφεται όλο και πιο απειλητικό, ενώ η Ιταλία ετοιμάζεται να συμμετάσχει στον «χορό των καταραμένων»...
Ο μόνος ατάραχος σ' αυτήν την «περιδίνηση» είναι ο Γ. Παπανδρέου. Που «μονιμοποιείται» στη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ διαδραματίζοντας ταυτόχρονα τον ρόλο του «άτυπου» πρωθυπουργού... Επιδιώκει μάλιστα να ενισχύσει και να διαιωνίσει την παρουσία του προτείνοντας νέον εκλογικό νόμο, με λίστα, ώστε να διορίσει ο ίδιος τους μελλοντικούς βουλευτές και το επόμενο Υπουργικό Συμβούλιο... Όπως φαίνεται, «Απολείπειν ο Θεός Γεώργιον». | 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου