Τους θεωρούν αναξιόπιστους…

του Θανάση Μαυρίδη

Αντώνη, Γιώργο, Βαγγέλη. Σας έχουμε νέα σήμερα από την Εσπερία. Δεν ξέρω αν σας ενημέρωσαν οι επιτελείς σας, αλλά εκεί στα ξένα δεν σας εμπιστεύονται. Θεωρούν ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πολιτικό και σχετίζεται με τα κόμματα. Το κακό για εσάς είναι ότι το ίδιο πιστεύουν και στο εσωτερικό της χώρας. Το κακό για όλους μας είναι ότι δεν έχει ακόμη εμφανισθεί ένας μεσσίας για το αστικό πολιτικό σύστημα. Μην έχετε αμφιβολία. Αν έρθει, εσείς δεν έχετε μέλλον...

Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πρώτα απ’ όλα πολιτικό και στη συνέχεια οικονομικό. Αυτό τείνουν να πιστέψουν στην Ευρώπη και δεν μπορούμε πλέον να τους αλλάξουμε γνώμη. Και τι δεν έχουν δει οι άνθρωποι! Τον Σαμαρά να ηγείται του αντιμνημονιακού μετώπου και την αμέσως επομένη να διαγράφει όσους βουλευτές του παρέμειναν συνεπείς στα λόγια και έργα τους. Τον Παπανδρέου να τους κοροϊδεύει δύο χρόνια και στο τέλος να τους εξαγγέλλει δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο ελληνικός λαός αν έκανε σωστά ή λάθος ο Ευρωπαίος φορολογούμενος που φεσώθηκε δίχως να ερωτηθεί άμεσα για την διάσωση της Ελλάδας. Τον Καρατζαφέρη που μέσα σε έναν μήνα άλλαξε τριάντα θέσεις και στο τέλος διέγραψε από το κόμμα του δύο υπουργούς της κυβέρνησης Παπαδήμου, επειδή τους ζήτησε να ακυρώσουν τον εαυτό τους και να μην ψηφίσουν το μνημόνιο.

Ας προσπαθήσουμε να δούμε τον κόσμο και με τα μάτια των άλλων. Ας πούμε, φίλε αναγνώστη, ότι είσαι ένας Γερμανός φορολογούμενος και βλέπεις αυτή την εικόνα στην Ελλάδα. Και σε ρωτάω: Δεν θα τα βάλεις με την κυβέρνησή σου αν αυτή αποφασίσει να δώσει χρήματα στην Ελλάδα δίχως να λάβει τις απαραίτητες προϋποθέσεις;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Βόρειοι φίλοι μας είναι πολλές φορές προσβλητικοί. Αλλά έχουν δίκιο όταν διαπιστώνουν πόσο σημαντικό είναι το πολιτικό πρόβλημα στην Ελλάδα. Κι είναι αλήθεια ότι όσα μνημόνια κι αν ψηφιστούν θα είναι άχρηστα από την στιγμή που δεν υπάρχουν αξιόπιστες πολιτικές δυνάμεις για να δώσουν εγγυήσεις για την πορεία της χώρας. Ποιος θα έρθει να επενδύσει τα χρήματά του σε μία χώρα που αύριο το πρωί μπορεί να μην είναι κομμάτι της Ευρώπης; Ποιος θα έρθει να βάλει ένα ευρώ σε μία χώρα που μπορεί ως επενδυτής να είναι ανεπιθύμητος;

Οι πεινασμένοι στους δρόμους δεν πρόκειται να χορτάσουν με το τίποτα. Οι άνεργοι δεν θα βρουν δουλειά στο πουθενά. Χρειάζεται σκληρή δουλειά για να αλλάξει το κλίμα και να παραχθεί έτσι πλούτος. Χρειάζεται, δηλαδή, μία άλλη πολιτική ηγεσία που να αναπαράγει την ελπίδα και όχι την μιζέρια. Που να οδηγεί την χώρα στην ανάπτυξη και στην ευημερία. Μία ηγεσία αξιόπιστη και με όραμα.

Θα βρεθεί; Πίστευε κανείς εκείνα τα χρόνια ότι θα έπεφτε το τείχος του Βερολίνου; Και σήμερα στην Ελλάδα δύσκολα μπορεί να πιστέψει κάποιος ότι μπορεί να αλλάξει το πολιτικό προσωπικό. Η ζωή, όμως, έχει αποδείξει ότι στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Αρκεί να υπάρχει Δημοκρατία...

πηγή