Του Χρήστου Δημήτρη
Δεν ξέρω αν ποτέ υπήρχε η Ευρώπη των λαών. Αυτό που ξέρω είναι πως σήμερα δεν υπάρχει ούτε η Ευρώπη των κρατών με τις ανεξάρτητες κυβερνήσεις που έχουν εκλέξει για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους οι πολίτες κάθε χώρας μέλους της Ε.Ε. Η γαλλογερμανική ντιρεκτίβα, το γερμανικό νταηλίκι, όπως αποκάλεσε ο βετεράνος Χέλμουτ Σμιτ την πολιτική της καγκελαρίου Μέρκελ, επιβάλλεται ως μονόδρομος στην Ευρώπη με τις 17 χώρες τις Ευρωζώνης και όσες από τις 10 που είναι εκτός ευρώ επιθυμούν, πλην δηλαδή της Βρετανίας που απάντησε ξεκάθαρα όχι.
ΤΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ; Σιδηρά δημοσιονομική πειθαρχία με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και βαριές ποινές στους απείθαρχους. Αποφάσισαν δηλαδή την πιο σκληρή γραμμή λιτότητας για τους εργαζόμενους όλης της Ευρώπης. Αποφάσισαν να χρεωκοπήσουν χώρες, ώστε να βγουν μόνες τους από την Ευρωζώνη για να μην αισθάνονται τύψεις ότι τις απέβαλαν. Όπως δήλωσε την προηγούμενη βδομάδα ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτζ, «η λιτότητα δεν συνιστά λύση, αντιθέτως αποτελεί την κινητήρια δύναμη της κρίσης στην Ευρώπη και την Αμερική».
Δεν ξέρω αν ποτέ υπήρχε η Ευρώπη των λαών. Αυτό που ξέρω είναι πως σήμερα δεν υπάρχει ούτε η Ευρώπη των κρατών με τις ανεξάρτητες κυβερνήσεις που έχουν εκλέξει για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους οι πολίτες κάθε χώρας μέλους της Ε.Ε. Η γαλλογερμανική ντιρεκτίβα, το γερμανικό νταηλίκι, όπως αποκάλεσε ο βετεράνος Χέλμουτ Σμιτ την πολιτική της καγκελαρίου Μέρκελ, επιβάλλεται ως μονόδρομος στην Ευρώπη με τις 17 χώρες τις Ευρωζώνης και όσες από τις 10 που είναι εκτός ευρώ επιθυμούν, πλην δηλαδή της Βρετανίας που απάντησε ξεκάθαρα όχι.
ΤΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ; Σιδηρά δημοσιονομική πειθαρχία με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και βαριές ποινές στους απείθαρχους. Αποφάσισαν δηλαδή την πιο σκληρή γραμμή λιτότητας για τους εργαζόμενους όλης της Ευρώπης. Αποφάσισαν να χρεωκοπήσουν χώρες, ώστε να βγουν μόνες τους από την Ευρωζώνη για να μην αισθάνονται τύψεις ότι τις απέβαλαν. Όπως δήλωσε την προηγούμενη βδομάδα ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτζ, «η λιτότητα δεν συνιστά λύση, αντιθέτως αποτελεί την κινητήρια δύναμη της κρίσης στην Ευρώπη και την Αμερική».
Τι αντιπροτείνει ο διαπρεπής οικονομολόγος και πρωθυπουργός μας κ. Λουκάς Παπαδήμος;
ΔΥΣΤΥΧΩΣ για όλους αυτούς τους εγχώριους νεοφιλελεύθερους, ο δεξιός γαλλογερμανικός άξονας κωφεύει για να κυριαρχήσει, έχοντας επιβάλει την εθελοδουλία των εταίρων με κυβερνήσεις πιόνια των οικονομικών συμφερόντων. Σε όσους αυτά που λέων μοιάζουν υπερβολικά και αριστερές απλοποιημένες δογματούρες, αξίζει να αναφέρω τον κυνικό τρόπο που ανακοίνωσε - απείλησε και εκβίασε τη διαταγή του άξονα, ο Νικολά Σαρκοζί το βράδυ της Πέμπτης: “Υπάρχει μόνο μια στρατηγική. Η συμμαχία μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας. Προσκαλώ αυτούς που επικρίνουν τη γαλλογερμανική συμμαχία να πουν ποια συμμαχία προτείνουν. Με την Ιταλία ή με την Ισπανία;”! Δυστυχώς, ούτε ο προφεσόρε Μόντι, ούτε ο σενιόρ Ραχόι προσβλήθηκαν.
ΜΑΛΙΣΤΑ, σύμφωνα με την πρόταση του Βαν Ρομπάι, όλα αυτά που θα αποφασιστούν, που συνιστούν αναθεώρηση των ιδρυτικών συνθηκών της Ευρωζώνης, θα επικυρωθούν με ταχύτατη διαδικασία από τα εθνικά κοινοβούλια. Πλην όμως, τα αφεντικά ούτε σε αυτό δεν συμφώνησαν! Αρκεί η σύμφωνη γνώμη των ηγετών των κρατών μελών αντιπρότειναν, για να μην έχουμε αμφιβολίες τι είμαστε εμείς οι πολίτες γι' αυτούς.
ΜΠΟΡΕΙ να πετύχει η Ευρώπη αποδεχόμενη την παρατεταμένη λιτότητα. Πώς θα πετύχει, για παράδειγμα η Ελλάδα που χρειάζεται υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης για να βγει από το θανατηφόρο σπιράλ της ύφεσης, με γενική λιτότητα και επέκταση της ύφεσης σε όλη την παγκόσμια οικονομία; Μα θα παρεμβαίνει -λένε- η ΕΚΤ και ο σινιόρε Ντράγκι που θα ρίχνει χρήμα στην Ευρωζώνη και θα αγοράζει από την αγορά ομόλογα των χρεωμένων χωρών. Πού το λέει αυτό η απόφαση; Δεν το λέει, αλλά με στραβά μάτια θα γίνεται, διαρρέουν.
“Ο ΠΑΠΑΣ Μάριο στο ευρω-μπορντέλο” είναι ο τίτλος χτεσινού άρθρου του βρετανικού περιοδικού “Economist” σχολιάζοντας τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Και καταλήγει. “Υπάρχει κάτι αντιφατικό ως προς την εμμονή να διατηρηθεί η ακεραιότητα του κ. Ντράγκι από την επίγεια πολιτική με το επιχείρημα ότι πρέπει να ασχολείται μόνο με τον επουράνιο μυστικισμό της νομισματικής πολιτικής. Εάν είναι έτσι, τότε γιατί ο ίδιος, όπως και ο προκάτοχός του Ζαν Κλοντ Τρισέ μετέχουν στις ευρωπαϊκές συνόδους κορυφής όπου διαπράττονται οι πιο άσχημες πολιτικές συνουσίες; Είναι σαν να έρχεται ο Πάπας να κηρύξει σε μπορντέλο”.
ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, ώστε να μη βυθιστεί η ευρωπαϊκή και κατ' επέκταση η παγκόσμια οικονομία στην ύφεση, δεν υπάρχουν στην Ευρώπη. Όσες ενέσεις ρευστότητας κι αν έγιναν μέχρι σήμερα από τις κεντρικές τράπεζες, καταβροχθίστηκαν εν ριπή οφθαλμού από τις μαύρες τρύπες του χρηματοπιστωτικού τομέα και το ίδιο θα συμβεί και με τις επόμενες. Η πραγματική οικονομία και οι πολίτες δεν πρόκειται να δουν σέντσι.
ΜΕ ΛΙΓΑ λόγια, οι οικονομικές προτάσεις Μέρκελ - Σαρκοζί θα συνεχίζουν τη βίαιη ανακατανομή εισοδήματος από τους φτωχούς στους πλούσιους στη μεγαλύτερη καπιταλιστική επίθεση ανάκτησης των παραχωρηθέντων υπό τον φόβο του κομμουνισμού. Αυτή η Ευρώπη του αυταρχισμού των μεσαιωνικών κοινωνικών και εργασιακών συνθηκών και δικαιωμάτων δεν έχει μέλλον. Θα εκραγεί γιατί οι κοινωνίες δεν αυτοκτονούν μαζικά. Πραγματική πρόοδος, ευημερία και ευτυχία χωρίς άπλετη δημοκρατία, κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη δεν υπήρξε ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία και ούτε πρόκειται να υπάρξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου