Της ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Η επικρατούσα, κατά περιόδους, τάση στην ένδυση ή τρόπος συμπεριφοράς και σκέψεων μεταξύ των μελών δεδομένου κοινωνικού συνόλου με χαρακτήρα εφήμερο και διαρκώς μεταβαλλόμενο. (Γ. Μπαμπινιώτης)
Η ελληνική κοινωνία βομβαρδίζεται από ανέφικτα "όνειρα" χλιδής και ανεμελιάς. Τα τηλεοπτικά κανάλια μας μάς βομβαρδίζουν, συντονισμένα και καθημερινά, με συνταγές και προγράμματα μαγειρικής. Ο ένας πιο ευρηματικός από τον άλλον οι μάγειρες chef, λένε τι και πώς θα μαγειρέψουμε εξωτικά και σπάνια γεύματα. Ποιος τους είπε ότι αναζητούμε καινούργια πράγματα ή ότι πάσχουμε από φαντασία και ιδέες; Ψυγείο άδειο και δίχως τα απαραίτητα έχουμε και ούτε λεφτά έχουμε για να αγοράσουμε. Εδώ ο κόσμος καίγεται και μερικοί, αντί να χτενίζονται, μαγειρεύουν.
Όλοι οι ραδιοφωνικοί σταθμοί βάλθηκαν να μας στείλουνε ταξίδι. Όπου να 'ναι και όσο πιο μακριά γίνεται από την άχαρη Αθήνα, που αυτές τις ημέρες πάλλεται από καθημερινές διαδηλώσεις. Ποιος τους είπε ότι θέλουμε να πάμε ταξίδι για να ξεχαστούμες Πόσο φτηνές θα είναι αυτές οι διαφημιζόμενες διακοπές; Πόσο τζάμπα είναι αυτά τα ταξίδια και ποιος θα τσιμπήσει; Εδώ δεν έχουμε να καλύψουμε την καθημερινότητα, θα έχουμε λεφτά για ταξίδια και χαρές; Τα τρία άλφα της ελληνικής πραγματικότητας, Ανεργία, Ανασφάλεια, Ακρίβεια, μας γεμίζουν θλίψη. Ο αριθμός των ανέργων αυξάνεται και ο πληθωρισμός πήρε την ανιούσα, τα ταξίδια μας λείπανε! Τι σου λείπει, κασιδιάρη; μαργαριταρένια σκούφια.
Έρχονται τα Χριστούγεννα και είναι της μόδας να ξοδευτούμε. Είθισται να κάνουμε δώρα στους δικούς μας ανθρώπους και συγγενείς. Το μεγαλύτερη δώρο όμως είναι να τους θυμηθούμε ότι υπάρχουν. Να τους βγάλουμε λίγο από την αφόρητη μοναξιά τους. Να τους παραχωρήσουμε μία θέση στα σπίτια και στις ψυχές μας. Ένα χαμόγελο και μια ευχή ξεπερνάει κατά πολύ τη χαρά από ένα τυπικό δώρο.
Όλα είναι μόδα και όλα περνάνε. Πρέπει να κάνεις υπομονή και να παρακολουθήσεις από κοντά τις συνέπειες αυτών των τάσεων. Όταν καίγεται το σπίτι σου δεν ετοιμάζεις βαλίτσες για διακοπές και μαγειρέματα. Σαν να μην μας φτάνει η κρίση και η ταραχή από τις διερευνητικές ερωτήσεις και αναλύσεις των αντιπροσώπων της τρόικας, δεχτήκαμε και την επίσκεψη του κυρίου Στρος Καν. Ερωτευμένος με τον ήχο της φωνής του και με ύφος φεουδάρχη, ήρθε για να ελέγξει αν είμαστε καλοί και υπάκουοι σκλάβοι. Η επίσκεψη στην Μπανανία θυμίζει όνειρο απατηλό σε σύγκριση με το ύφος και τις ειρωνείες τού εν λόγω κυρίου. Βιαστικός να μας προσφέρει το θαυματουργό φάρμακο και να μας σώσει από τη δυστυχία. Προσπάθησε ο άνθρωπος να μας βγάλει από μία κατάσταση για να μας θάψει σε άλλη. Δεν ήξερε ότι στην Ελλάδα δεν πάσχουμε από γιατρούς και από φάρμακα (έχουμε το υψηλότερο ποσοστό εξόδων για ιατρική περίθαλψη στην Ευρώπη), αλλά από νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό. Το Μνημόνιο, σαν ένα άτυπο στενό παπούτσι, μας προετοιμάζει για δύσκολες στιγμές και δεν καταλαβαίνω την ικανοποίηση του πρωθυπουργού μας. Οι τόσες διαδηλώσεις και οι απεργίες δεν τον έπεισαν ότι δεν μας αρέσει καθόλου και κυρίως ότι δεν τον ψηφίσαμε;
Μόδα είναι και θα περάσει. Καιρός να ξυπνήσουμε στην πραγματικότητα και να αφήσουμε στην άκρη τις τάσεις της μόδας. Πρέπει να οργανωθούμε και να φωνάξουμε σε όλους τους τόνους ότι δεν είμαστε ηλίθιοι και δεν επιτρέπουμε να μας παραμυθιάζουν έτσι. Ο κάθε πικραμένος θα καταλάβει ότι δεν υπάρχει άλλη λύση από την αντίσταση σε αυτά που ετοιμάζουν για μας χωρίς εμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου