Χλωμή και προβληματική

του Γιάννη Τριάντη

Θόλωσε γρήγορα το ποτάμι του Οκτωβρίου: η νέα διακυβέρνηση, φορέας φρεσκάδας και ρηξικέλευθων ιδεών, αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων και των εύηχων εξαγγελιών.

 Οι στιβαροί τιμονιέρηδες, που θα εμπέδωναν κλίμα εμπιστοσύνης και ασφάλειας, αποκαλύπτονται ασύστολοι φοροεισπράκτορες. Οι σοβαροί ιθύνοντες, που -υποτίθεται ότι- είχαν επεξεργαστεί και καταστρώσει σχέδια για την ανάπτυξη και την προοπτική της οικονομίας, δείχνουν απαράσκευοι και αδαείς. Οι άνθρωποι που θα έβαζαν τάξη στο χάος αποδεικνύονται επαγγελματίες... ερασιτέχνες. Και ο πρωθυπουργός, που τόσο υμνήθηκε από τους... καθ' ύλην αρμοδίους της μηντιακής μπάντας, στέκεται αμήχανος απέναντι σε μια κυβέρνηση που παρουσιάζει πρωτοφανείς αρρυθμίες, εντάσεις και διαμάχες. Μια κυβέρνηση τριών μηνών!
*** Τι να πρωτοπείς; Για το φιάσκο των Γενικών Γραμματέων; Για τις απίθανες πιρουέτες του κ. Παπακωνσταντίνου στα θέματα της φορολογίας, των αποδείξεων και της αυξήσεως των μισθών που... μειώνονται; Για το φιάσκο με τα τέλη κυκλοφορίας; Για παλαιοκομματικού τύπου κινήσεις και «εκδικητικές» επιλογές, όπως η εμφύτευση του πρώην βουλευτού Ροβέρτου Σπυρόπουλου στη θέση του Γ.Γ., δίπλα στον κ. Λοβέρδο, με τον οποίο δεν λένε ούτε καλημέρα; Για το ότι δεν έχουν εισέτι οριστεί δύο Γ.Γ. στο νευραλγικό υπουργείο της κυρίας Κατσέλη; Για την εκπαραθύρωση του κ. Ρόβλια, με αφορμή τη σύγκρουσή του με τον κ. Ραγκούση και με άλλοθι την υπόθεση των ρουσφετιών; Για την τοποθέτηση επικεφαλής του ΟΠΑΠ ενός ανθρώπου που ιδιωτικοποίησε την Ιονική; Αν και αυτό το τελευταίο φαίνεται απολύτως συμβατό με τη φιλοσοφία του κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος άνοιξε τις πόρτες μετεκλογικά και μπήκαν στον κρατικό μηχανισμό σχεδόν όλοι οι επιφανείς του αλήστου μνήμης σημιτικού «εκσυγχρονισμού».
*** Τα θετικά της νέας κυβερνήσεως δεν είναι ήσσονος σημασίας: Καλές προθέσεις και εξαγγελίες για το συμμάζεμα της κρατικής μηχανής (διαφάνεια, πάταξη του ρουσφετιού, αξιοκρατία κ.τ.λ.), σοβαρές επιλογές στον τομέα του υπουργείου Δικαιοσύνης, αποφασιστικότητα για να ρυθμιστεί το μεταναστευτικό (σοβαρό ζήτημα που δεν αντιμετωπίζεται με βιαστικές κινήσεις και πανηγυριώτικο «προοδευτισμό»)...
Όμως, συνολικά η εικόνα της κυβερνήσεως είναι χλωμή και προβληματική. Και αν αυτό συμβαίνει τους τρεις πρώτους μήνες, τι μπορεί να περιμένει κανείς για το μέλλον, σε μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη και κρίσιμη;
Πηγή : Ελευθεροτυπία