Η χρεοκοπία...
... είναι η απαγορευµένη λέξη των ηµερών. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες η κρίση µοιάζει να έχει περάσει. Οι οικονοµίες τους δείχνουν καταβεβληµένες, αλλά αρχίζουν πάλι να αναπτύσσονται. Αυτές οι χώρες νιώθουν πολύ απόµακρες από τα σοβαράπροβλήµατα της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας. Και στρέφουν ήδη την προσοχή τουςστην επόµενη κρίση και σε µηχανισµούς για τη µελλοντική αντιµετώπισή της.
Στην ίδια περίπου θέση µε αυτές βρίσκονται και οι ΗΠΑ. Έχουν επιστρέψει στην ανάπτυξη. Οµως γιατί τους ανησυχεί η Ευρώπη.
Ένα νέο...
... κείµενο εργασίας για τη µεταρρύθµιση του ευρώ παρουσίασαν ο Ζοζέ Μπαρόζο και ο Βαν Ρόµπαϊ µετά την κατακραυγή που προκάλεσε το γαλλογερµανικό σύµφωνο για την ανταγωνιστικότητα. Με αυτό το κείµενο θα εργαστούν οι δύο προσεχείς Σύνοδοι Κορυφής. Αν το διαβάσει κανείς, δύσκολαθα καταλάβει πως µερικές χώρες της ευρωζώνης λειτουργούν σήµερα µε Μνηµόνια του ∆ιεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου. Οι λέξεις «αναδιάρθρωση» και «χρεοκοπία» απουσιάζουν.
Στη διπλωµατική διατύπωσή του δεν περιλαµβάνονται προτάσεις για την αντιµετώπιση των κινδύνων (σαν να µη θεωρούν οι διεθνείς αγορές την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία υποψήφιες για χρεοκοπία). Οι βασικοί στόχοι που θέτει το κείµενο είναι η ενθάρρυνση της ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης, η βιωσιµότητα των δηµόσιων οικονοµικών και η ενίσχυση της χρηµατοπιστωτικής σταθερότητας (σαν να έχει δηλαδή αυτή η σταθερότητα ήδη επιτευχθεί και απλώς χρειάζεται η ενίσχυσή της). Με δυο λόγια, σχολιάζει η ιρλανδική εφηµερίδα «Ιντιπέντεντ», η ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία έχει αποφασίσει πως δεν υπάρχει τραπεζική κρίση και πως οι περιφερειακές χώρες αντιµετωπίζουν µόνο προβλήµατα δηµοσιονοµικής προσαρµογής. Και προτείνει µια δική της εκδοχή του κειµένου Μπαρόζο -Βαν Ρόµπαϊ σε πολύ λιγότερο χώρο από τις τέσσερις σελίδες που χρειάστηκαν εκείνοι. Σε αυτή την εκδοχή η «χρεοκοπία» δεν είναι µια απαγορευµένη λέξη:
«Οι πρόεδροι...
... της Κοµισιόνκαι της Ευρωπαϊκής Ενωσης γνωρίζουν ότι µερικές χώρες - µέλη διατρέχουν υψηλό κίνδυνο χρεοκοπίας και ότι τα διαλυµένα τραπεζικά συστήµατά τους δεν είναι σεθέση να τις χρηµατοδοτήσουν. ∆εν µας ενδιαφέρει και δεν έχουµεπροτάσεις για το θέµα, όπως άλλωστε δεν έχει ούτε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Πιστεύουµε πως το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστηµα είναι µια χαρά.∆εν χρειάζεται στρες τεστ, αλλά εµείς θα ξανακάνουµε για να καθησυχάσουµε τις αγορές (ξανά). Και πάλι ξανά,αν χρειαστεί. Θα ελέγχουµε, θα συντονίζουµε και θα αναθεωρούµε τα πάντα, εκτός από το δηµόσιο χρέος των χωρών, τις τραπεζικές κρίσεις και τα µέτρα για την αντιµετώπισή τους».
Η στάση...
... αυτή εξηγεί και τις ανησυχίες των ΗΠΑ. Τόσο η αµερικανική όσο και η ευρωπαϊκή πλευρά δεν επιθυµούν να πληρώσουν τα δικά τους τραπεζικά συστήµατα το τίµηµα από το ενδεχόµενο µιας µη ελεγχόµενης χρεοκοπίας των προβληµατικών χωρώντης ευρωζώνης. Γι’ αυτό φροντίζουν ώστε ο επιθανάτιος ρόγχος τους να συνεχίζεται υπό την κηδεµονία τους για όσο ακόµη θα εξακολουθούν να κερδίζουν από αυτόν οι µεγάλες διεθνείς τράπεζες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου