1828 – Ο Καποδίστριας διορίζεται ή αναλαμβάνει κυβερνήτης της Ελλάδας και υποτίθεται ότι σοβαρά και με την βοήθεια των συμμάχων, καλή ώρα η τρόικα της εποχής εκείνης, προσπαθεί να ανασυγκροτήσει και να οργανώσει τη χώρα. Κάτι σαν τις διαρθρωτικές αλλαγές του σήμερα.
Ας δούμε ένα μικρό απόσπασμα από ένα ιδιαίτερα σημαντικό βιβλίο σε μετάφραση του Α.Παπαδιαμάντη, ενός άγγλου της εποχής με αναλυτικές λεπτομέρειες και βρετανική ματιά στα γεγονότα της εποχής.
Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι τον Καποδίστρια τον παρουσιάζει με τα καλύτερα λόγια σε προγενέστερο κεφάλαιο, καθότι οι προγονοί του κατείχαν τίτλο Ευγενίας από την Βενετική Πολιτεία , σε αντίθεση με κάποιους πρωταγωνιστές καταξιωμένους σε μας αλλά με την αγγλική ματιά παρουσιάζονται με διαφορετική μορφή και μικρότερης αξίας.
Είναι ιδιαίτερα σημαντική η λεπτομερειακή παρουσίαση των γεγονότων που καταπιάνεται .
To απόσπασμα είναι ιδιαίτερα επίκαιρο και λόγω του Καποδίστρια της αυτοδιοίκησης αλλά κυρίως του Καλλικράτη.
Ο Καποδίστριας δεν εζήτησε ν΄ αποκαταστήση την αστικήν διοίκησίν του κατά ωργανισμένον τι σύστημα.
Εύρε τους Έλληνας απολαύνοντας μείζονα βαθμόν ατομικής ελευθερίας, και ασκούντας εις τας δημογεροντίας πλέον ανεξάρτητον πολιτικήν δράσιν…
Εν Ελλάδι εξέλαβε την ελευθερίαν την οποίαν εύρεν υφισταμένην ως αιτίαν αναρχίας της μαστιζούσης την χώραν,και την αναρχίαν ταύτην εθεώρησεν ως ούσαν την φυσικήν συνέπειαν δημοτικού συστήματος, το οποίον κατά την γνώμην του ίδρυε την κυριαρχίαν του λαού.
Απεφάσισε δε να εκριζώση παν σπέρμα δυνάμεως ήτις εφαίνετο αυτώ ότι είχεν εμφυτεύσει τα στοιχεία επαναστατικής ενεργείας εις το κοινωνικόν σύστημα και ήρχισε να εξασθενίζη τας δημοτικάς αρχάςμεταβάλλων τους δημογέροντας εις πράκτορας της εκτελεστικής εξουσίας.
Προς εκρίζωσιν των επαναστατικών δογμάτων, έπλασε κυβερνητικήν πολιτικήν , και κατέστησεν τα μέλη της υπεύθυνα προς αυτόν και μόνον δια την ενάκτησιν της εξουσίας των.
Εκράτησεν εις τας ιδίας χείρας του την απόλυτον διεύθυνσιν παντός κλάδου της δημοσίας διοικήσεως , δηλώσας ότι ουδέν ηδύνατο μονίμως να ιδρυθή ως προς την εσωτερικήν οργάνωσιν της χώρας, μεχρισότου αι Τρείς Δυνάμεις αποφασίσωσι τα της διεθνούς θέσεώς της ως ανεξαρτήτου κράτους.
Το αληθές αντικείμενο ήτο να καταστήση τας υπηρεσίας του απαραιτήτους είτε ως πρωθυπουργού, ως οσποδάρου, ηγεμόνος ή βασιλέως.
Σελ 51 τόμος Β΄ Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως του Γεωργίου Φίνλευ σε μετάφραση του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και έκδοση του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων 2008-2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου