Σε βλέπω που κλαις και απολαμβάνω τις δικές σου ενοχές. Καλά να πάθει ο πολιτικός κεφτές. Ούτε χαρτομάντιλο αξίζεις. Μουντζώνεις; Σωστά. Με ορθάνοικτη όμως την παλάμη.Προς το πρόσωπό σου. Σαν το καλό το παλικάρι.
Γαμοσταυρίζεις; Αν τα ρίχνεις στο άδειο σου κεφάλι, τότε πολύ καλώς κάνεις. Εκατό φορές στον πίνακα να το γράψεις και την επομένη με τον κηδεμόνα σου στο σχολείο να κοπιάσεις. Αν όμως σου φταίνε οι πολιτικοί, τότε να ξαπλώσεις σε ψυχιατρικό ντιβάνι. Για σκάλισε τη μνήμη σου και άρχισε να κοπανάς τη νίκη σου. Να, μόλις πριν από τέσσερις μήνες σου καθόρισαν την τύχη σου. Με την ψήφο σου!
Προεκλογικά, λοιπόν. Από εκεί τα μαντάτα των υποψήφιων νεκρών. Οι δείκτες κατρακυλούσαν και τρομοκρατούσαν. Οι Ευρωπαίοι τον λεπρό ΄Ελληνα δακτυλοδεικτούσαν. Η κρίση είχε στοιχειώσει κάθε σπίτι. Και ο Καραμανλής προειδοποιούσε. Θα μπουμπουνίσω το κανόνι και θα σου πάρω το πορτοφόλι. Κι εσύ ντιπ για ντιπ. Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου.
Εσύ, λοιπόν. Πότε από εκεί, πότε από εδώ. Σαν τον ζελέ τον πλαστικό. Με την ψήφο σου το πάγωμα των μισθών. Με τα εκλογικά πανηγύρια σου η αύξηση των ορίων των συνταξιοδοτικών. Με το καφενείο σου ο καλπασμός των τιμών. Κι όμως. Κάθε φορά παραπονιέσαι σαν το μωρό. Μα για την πτώχευση δεν φταίω εγώ. Σωστό. Πώς όμως θα βρεις το δίκιο σου σε έναν κόσμο δικομματικό; Αφού τα δύο τρίτα ψηφίζουν πράσινο και γαλάζιο αρχηγό, τότε τους δίνεις λευκή επιταγή για να σ΄ τα πάρουν όλα απνευστί. Ακόμα δεν κατάλαβες λοιπόν; Άρπα τα πρώτα χαστούκια των Βρυξελλών. Και πού ΄σαι; Τα χειρότερα από τώρα και μπρος. Και θα το φχαριστηθώ. Γιατί τον Ελληνα όσο και να τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς!
Το Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου